ЦІК.АВА I. прысл. асцярожна. Прыпадымі занавеску цікава (Бялёў, Жытк.). ЦІКАВА IL прысл. умела; па-майстэрску. Ты уху зварыла цікава (Бялёў, Жытк.). ЦІКАВАЦЬ незак. сумаваць. Даўно па табе цікаваў (Бялёў, Жытк.). ЦІКАВЕНЕЧКА прысл., памянщ. да цікава I: Ідзі цікавенечка, не ўпадзі (Бялёў, Жытк.). ЦІКАВЫ прым. 1. прыгожы. Яна дужа цікавая дзяўчына (Хвойнае, Хойн.). 2. тое, tufo цвіркі. Аўдзей — чалавек цікавы, гарыць работа ў яго руках (Астрагляды, Браг.). ЦІКАВЫ субст. злодзей. Летась дікавы ' ў мдне ўкраў шэсць хустак шарсцяных (Бялёў, Жытк.). . ЦІКАЎКА ж. гатунак (бульбы). Трэба прадаць цікаўку (Пучын, Браг.). Ц1МАФЁИКАВЫ бат, прым. да цімафееўка. Ета сена цімафёйкавае ў нас у бункер аавозяць (Піркі, Браг.). ЦІМАШЬГЦЦА незак. мроіцца. У галаве ў чалавека бывае цімашыцца (Усох. Буда, Добр). . ЦША ж., бат. націна. На сонцы з гароху ціна пачынае жаўцеЦь (Даманавічы, Калінк). ЦІПЁЦ м., бат. сівец. Загнаў кароў на ціпёц, хацеў, каб наеліся' (Макарычы, Петр.). ЦГРКА ж. цёрка. Цірка была новая (Дзянісавічы, Калінк.). ЦІРЛКУК м., заал. цецярук. Цірлюкі — птушкі ладныя (Палессе, Чач.). ЦГТАУКА ж., заал. арэхаўка- Цітаўка — такая ciвенькая птуціачка з дліным прыгожым хвастом (Юравічы, Калінк.). ЦЮУС м., мед. тыф. Бацько помёр із ці'фусу (Бялёў, Жытк.). ЦМАГУ'ЛЬ выкл. да цмыгаць. Я баціначкі паставіла i сама бокам цмагуль з двара (Быч, Карм.). ЦМЫТАЦЬ незак. скакаць. Ну, цмыгай; а то ў канаву ўкіну (Задуб'е, Раг.); Ванька, цмыгай цераз ручай (Майскае, Жлоб.). ЦМЫК м. чалавек (худрі). Цмык ты, ні ясг нічога (Зарэчча, Жлоб.). ЦМЯН м., бат. Кмен. Цмян сухі такі, цветочкі ў его кучкамі цветуць (Ручаёўка, Лоеўск.); А во ета траўка, як цмян, пахне (Піркі, Браг.). Параўн. дьмен (цьмень, цьмінь
Дадатковыя словы
задубе, цмагўль, ціфусу
9 👁