ена смашна (Стадолічы, Лельч.). Параўн. храпка ў 1 знач., храпушнік. ХРАПКА ж. 1. тое, што храпа ў 1 знач. Нарэж карові храпак (Сямёнаўка, Рэч.); Малыя вельмі любяць храпкі (Ветка-f Барталамееўка, Ветк.; Дубраўка, Добр.; ХРАПУ'ШНІК зборн., тое, што храпа ў 1 знач. Храпушнік. 2. тое, што храпа ў 2 знач. Аб етыя храпкі ўсе тухлі пазбівала (Апанасаўка, Гом.). 3. выемка. Храпка робіцца ў простым вуглу (Асарэвічы, Браг.). ХРАПУ'ШНІК зборн., тое, што храпа ў 1 знач. Храпушніком харашо карміць свіней (Баравікі, Светл.). Параўн. храпіна, храпка ў 1 знач. ХРАПЦІНА (ХРЭПЦІНА) ж., тое, што храбёціна. Мая хрэпцша баліць, нільзя разагнуцца (Шылавічы, Б.-Каш.). ХРАСТАВГНА ж. перакрыжаванне. Удзьвох на храставші сышліся, дык мо толькі к вечару дадому папрыходзілі (Марозавічы, Б.-Каш.). ХРАСТОК м. 1. храсток. Дак як сталі мае храсткі балець (Усохская Буда, Добр.). 2. вуха. Храсток добра вымый (Кароткавічы, Жлоб.). 3. перан. парастак. Храсткі ня трэба абламуваць, яны хутчэй у зямлі пойдуць расці (Астрагляды, Браг. + Багуцічы, Ельск.; Баравікі, Светл.; Гармавічы, Жлоб.; Забаладце, Раг.; M. Аўцюкі, Калінк.; Харомцы, Акд.; Хізы, Ветк.; Чалюшчавічы, Петр.; Чарнейкі, Рэч.). ХРАСЦЁЦ м., анат. таз. У храсцу нешта хруснула, сесць ні магу (Чачэрск). ХРАШЧАТЬІ прым., рэл. калядны. Трэба мучыцы белай купіць к храшчатай нядзелі (Усохская Буда, Добр.). ХРОІМ м., абразл. гандляр. Хроім жадны. У ёго снегу зімой не возьмеш (Дарашэвічы, Петр.). ХРАШЧЫК м. сэрцавіна, стрыжань (морквы). Храшчык у моркві самы салодкі (Дзям'янкі, Добр.). ХРОМКА ж. гармонік. У нас на вяселлі шчэ i на хромках іграюць (Чалюшчавічы, Петр.). ХРУМСТ м. рыпанне. Старая вярба ўпала с хрумстам (Злодзін + Б. Сафіеўка, Маз.). ХРУ'ПАЦЬ незак. хрумстаць. На, хрупай сухар (Крыўск, Б.-Каш.). (Працяг літары X гл. у наступным выпуску (№ 10) гзтага зборніка
Дадатковыя словы
дзямянкі, пўшнік, пўшніком, храпўшнік, храстбк, храсцў, хрупаць, хрўм, хрўпай
6 👁