Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1981). Частка 7

ХАДУ'ШКА ж., тое, што хадак. Купіла свайму дзіцяці хадушку (Неглюбка, Ветк.). Параўн. хадулькі, хадуля, хадун у 1 з н а ч хадунёц, хадуны, хадунчык, хадуха, хадылка, ходалка, ходачкі, ходка. ХАДЬГЛКА ж., тое, што хадак. Пара яму хадылку купіць, дзіця падрастае (Багданавічы, Карм. + Косаль). Параўн. хадулька, хадуля, хадун у 1 з н а ч хадунёц, хадуны, хадунчык, хадуха, хадушка, ходалка, ходачкі, ходка. ХАЗЯИНАВАЦЬ (ХОЗЯЙНУВАЦЬ) незак. гаспадарыць. Раньшэ піў, a цепер хозяйнуе (Грушаўка, Hap.). ХАІЦЬ незак. хадзіць. Хаі хутчэй, а то машына жджэ цебе (Замошша, Лельч.); Хаёмо ca мною по грыбы (Прыбалавічы, Лельч. + Багуцічы, Ельск.). ХАКАЦЬ незак. дыхадь (цяжка). Як замарыўся caбака, то сапе, хакае (Чалюшчавічы, Петр.). ХАЛАБУ7ДА ж. хата (недагледжаная). Сядзіць у сваёй халабудзе на пячэ (Рудня Антонаўская, Калінк.). ХАЛАДЗЁЦ м. 1. студзень, халадзец. Баба будзе нам халадзёц варыць (Кароткавічы, Жлоб.). Параўн. халадзенка, халоднае. 2. халаднік. Як станя цыбуля маладая, дык мы часцяком халадзёц дзелаем (Залессе, Чач. + Грушаўка, Дубовы Лог, Добр.; Стара-Высокае, Ельск.; Усохская Буда, Добр.; Хамінка, Хізы, Ветк.). ХАЛАДЗЕ'НКА ж., тое, што халадзёц у 1 знач. На вяселлі халадзенка была первай закускай, не тое, што цяпер (Р.-Бурыцкая, Лоеўск.). Параўн, халоднае. ХАЛАДЗГНА ж. халадэча. Ууу, якая халадзша сёння на дварэ, носа не пакажаш (Багуцічы, Ельск.+ Барталамееўка, Ветк.; Забалацце, Акц.; Хальч, Ветк.). Параўн. халаднёча, халода. ХАЛАДЗІЦБ незак. трэсці. I чаго мене так халодзіць, хаця п не захварэла (Дуброва+ Чалюшчавічы Петр.). ХАЛАДЗЯ'НКА ж. цура. Я пайду дамоў есць халадзянку (Асінаў.ка, Чач.). ХАЛАДНЁННЫ прым., пар. ст. да халодны (вельмі). Уй, на двары як халаднённа (Усохская Буда, Добр.). ХАЛАДНЁЧА ж., тое, што халадзша. От халаднёча, змарозіўся толькі (Піркі, Браг.). Параўн. халода. ХАЛАМЩА ж. лахман. Надзела такую халаміду, што стыдна i на вуліцу выйці (Улукоўе, Гом.). ХАЛАСЦЯКАВАЦЬ незак. быць халасцяком. Еты