Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1981). Частка 7

Рудніцкі, не ўгледзіся за ім — то тутацькі ён, то тамацькі (Палессе, Чач.). Параўн. тутакі, тутацька, тутачкі. ТУТАЧКІ прысл., тое, што тутака. Стаімо тутачкі, яны самі к нам прыдуць (Бялёў, Жытк.). ТУТЭ'Й прысл., тое, што тудэй. Сюдэй, тутэй, а сам нічога не бачыш (Грушаўка, Hap.). ТУХЛІ'ВЫ прым. тухлы. Тухлівы корм, есці не ўзяла карова (Іскра, Чач.). ТУ'ХНУЦЬ незак., перан. спаць. Цэлы дзень тух, не раскрыў очы (Грушаўка, Hap.). ТУ'ЧНЫ прым., тое, што точны. Тучнае сала ўсё сойдзе на тук (Бабовічы, Гом. + Холмеч, Рэч.). ТУ'ЧЫЦЦА незак. хмарыцца. Ну, з самага ж ранку неба тучыцца (Марозавічы, Б.-Каш.); Штось на дварэ тучыцца начало (Пакалюбічы, Гом.). ТУ'ШАНКА ж., кул., тое, што тамлёнка. Там ішчэ асталосе луплена картопля, дак постаў тушанку на обед (Пагоннае, Хойн. + Бялёў, Жытк.), Параўн. тушонікі. ТУШОНІКІ толькі мн., кул., тое, што тамлёнка. У печы тушонікі e, але сённі не ўдаліся тушонікі, сухія натта (Мікулічы, Браг. + Бялёў, Жытк.). Параўн. тушанка. ТХАРАНЁ (ТХАРАНЯ') н„ заал. дзіцянё тхара. A мо малое тхаранё i не ад'ядае галовы? (Карчавое, Хойн.); Малое тхараня i тое хватае курэй (Ямпаль, Рэч. + Баравікі, Свет-л.; Дубраўка, Добр.; Засінцы, Ельск.; Kaроткавічы, Жлоб.; Навінкі, Калінк.; Неглюбка, Ветк.; Піркі, Браг.; Ручаёўка, Лоеўск.). Параўн. тхаранёнак, тхаронак. ТХАРАНЁНАК м., заал., тое, што тхаранё. Які малы тхаранёнак, a столькі ціплят пірадавіў (Забалацце, Б.-Каш.); I чатыры, i сем тхаранёнкаў выводзіць тхор (Хізы, Ветк. + М. Аўцюкі, Калінк.; Патапаўка, Б.-Каш.). Параўн. тхаронак. ТХАРАНЯ'ТКО памянш. да тхаранё. Тхоронятко маленьке, пух на ём жоўценькі (Багуцічы, Ельск.). ТХАРОНАК м., заал., тое, што тхаранё. Раз выскачыў з-пад сяней тхаронак, мы i схвацілі яго (Бабовічы, Гом.). Параўн. тхаранёнак. ТХАРЫ'ХА (ТХОРЫ'ХА) ж., заал. самка тхара. Не ведаю, ці то тхор, ці тхарыха, а галавы вуткам нехта ад'еў (Кароткавічы, Жлоб. + Баравікі, Светл.); А тхо