Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1981). Частка 7

растань таўкці адно І то ж — надаела слухаць (Mapoхарава, Жытк.). ТАУКДГСЯ незак. таўчыся. Цэлы дзень сёдні таўклася, a нічога не зрабіла (Целяшы, Гом.). ТАУМАК (ТОУМАК) м. кулак. Я тоўмаком его толькі (Перароў, Жытк.). // кухталь. Божэ, далі хлопцы одзін другому тоўмака, дак голосу норобілі (Перароў, Жытк.). ТАУМАЧКА ж., кул., тое, што таптуха. Матка, здзелай таўмачкі, бо есць хачу (Карма, Добр.). Параўн. таптушка, таўканіца, таўканіцы, таўканка, таўкачка, таўкун II, таўкупіца, таўчаніха, таўчонка, топтанка, топчанка, тоўчанка. ТАУСТАМЁРНЫ прым. таўшчэзны. У старым лесе адны таўстамёрныя дрэвы (Бабовічы, Гом.). ТАУСТАЯ прым. цяжарная. Гора, як ходзіць-ходзіць таўстая, a родзіць мяртвога (Касцюкоўка, Гом.); У яе дзеці шчэ не падраслі, a яна зноў таўстая (Марозавічы, Б.-Каш.+Глінішча, Хойн.). Параўн. тбуста. ТАУСТУ'ХІ толькі мн., бат. грузды. Таўстухі нападобію зялёнак, толькі карічневыя (Неглюбка, Ветк.); Няма добрых грыбоў, адны таўстухі (Холмеч, Рэч.+Баравое, Лельч.; Халочча, Чач.). ТАУСТУЧІІКІ (ТАЛСТУ'ШКІ) толькі мн., памяти, да таўстухі. Хадзілі-хадзілі, таўстушкі толькі i набралі — няма грыбоў (Майскае, Жлоб.); Талстушкі ў бярэзніку за балотам бралі (Каранёўка, Гом.). ТАУСЦЁЛЬ м. таўстун. Гэты таўсцёль нічога не poбіць, толькі знае, што есць (Дарашэвічы, Петр.+Слабажанка, Хойн.). ТАУЧАЙКА ж. ступка. Таўчайка харашо, мак стаўкці можна, толькі ў нас ўжэ німа (Неглюбка, Ветк.). Лараўн. таўчанка. ТАУЧАНІХА ж„ кул., тое, што таптуха. Бульба нясмачна, давай таўчаніху зробім, мо смачней будзе (Забалацце, Раг.). Параўн. таптушка, таўканіца, таўканіцы, таўканка, таўкачка, таўкун II, таўкупіца, таўмачка, таўчонка, топтанка, топчанка, тбучанка. ТАУЧАНКА ж., тое, што таўчайка. У таўчанцы затаўку бувала таўклі, a ціпер толькі перац (Аляксандраўка, Калінк.). ТАУЧОНКА ж., кул., тое, што таптуха. Не, у нас таўчонка кажуць, хочаш зробім на вячэру (Хізы, Ветк.); Таўчонку маслам запраўлю, штоб скарэй было (Улукаўе