Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1980). Частка 6

стаяла суро'сціна (Забалодде, Раг.+ Шуты, Ельск.); Суро'сціну наДа во ў ета месца палажыць (Холачча, Чач.), СУРО'УКА ж. 1. палатно (суровае). Выткала сурепку на ПОСДІЛКІ (Забалодде, Раг.); 2. абрус (суровага палата). На стол пасцялілі красівую суро'ўку (Забалоцце, Раг.). СУРО'ЦЫ толькі мн., чараўн., тое, што суро'кі. Гэта дзіця нездарова, у яго суро'цы: хто-та паглядзеў нядобра (Касцюкоўка, Гом.); Ад суро'цы — соль у вочы (Беразнякі, Петр.+Хутар, Светл.). СУРО'ЧЫЦЬ зак., чараўн. уракнуць. Гэта чалавек вельмі ўрэдны: ён можа суро'чыць, вока ў яго вельмі дрэннае (Касцюкоўка, Гом.); I хто цябе так суро'чыў, каб яго ліха пабрала (Дуброва, Петр.); У це вочы такія паганыя: карову сурочыла'(Ліпнякі, Лоеўск +Бабовічы, Гом.; Багдановічы, Карм.; Багуцічы, Ельск.; Неглюбка, Ветк.; Пракопаўка, Добр.; Холмеч, Рэч.). СУРЧЫ'НЫ прым. сурковы. Бачыла сурчы'ны вывадак (Ямполь, Рэч.).. СУРЧЫ'ХА ж., зааЛ. самка (сурка). Сурок i сурчы'ха вельмі падобны між сабой (Ямполь, Рэч.). СУРЭ'ПА ж., бат. свірэпа. Сурэ'пу сталі добра свінні есці (Р.-Бурыцкая, Лоеўск.). СУСЛГНЫ прым. суслікавы. Убачыла першы раз суслі'ную сям'ю (Ямполь, Рэч.); Суслі'ныя норы ў ЗЯМ"ле (Засніцы, Ельск.). СУСЛІ'ХА ж., заал. самка (сусліка). Суслі'ха нарадзіла дзяцянят (Кароткавічы,)Клоб.); Я бачыў суслі'ху на полі с суслянятамі (Бялёў, Жытк.); Суслі'х развялось шмат (Бабовічы, Гом.). Параўн. суслічы'ха. , СУСЛІЧЫ'ХА ж., тое, што суслі'ха. Найшлі хлопцы суслічы'ху (Неглюбка, Ветк.). СУСО'ЛКА ж., тое, што стрэ'лка ў 3 знач. Так i всігда перад вясною: на крышах сусо'лкі намірзаюць (Янова, Ветк.); Набярэш етых сусо'лак i смокшыч ix (Марозавічы, Б.-Каш. + Бабовічы, Гом.; Насовічы, Добр.; Палессе, Чач.). СУСТО'Й м. вяршок (малака). Саллі сусто'й i забялі боршч (Асінаўка, Чач.). СУ'ТАЧКІ толькі мн. 1. дрывотнік. У нас цяпер хваціць дроў на зіму: наклалі поўныя су'тачкі (Чамярысы, Браг.); Пашла за дровамі ў су'тачкі, a яны як загрымеліў дык чудь не прыбілі (Піркі, Браг.); 2. праход (паміж