ў capai ў нас у скі'рды складзены (Юравічы, Калінк.). Параўн. сці'рда. СКІЦЕ'Р м. свежаніна (якую даюць суседзям, poдзічам). Ета ж суседзі ўчора кабана забілі, дай i мне скіцера' прынеслі, добрае такое мяса, дык я от галубцоў надзелала (Міхалькі, Гом.). СКЛАДА'НЧЫК м., памяти, сцізорык. Куды ні іду, а склада'нчык у кармані ляжыдь (Р, Бурыцкая, Лоеўск.). СКЛАДАУШЧЫ'К м. кладаўшчык. Прышоў складаўшчы'к, i мы палучылі збожжа (Перароў, Жытк.). СКЛА'ДКА I ж. лаўка. Яна свой чамайдан на іхнюю скла'дку паставіла (Бялёў, Жытк.). СКЛА'ДКА II ж. складчына. Хадзілі на скла'дку (Махновічы, Маз.). СКЛАЗНЯ'К м. скразняк. Не сядзі каля вакна, там склазня'к (Неглюбка, Ветк.). СКЛАПУ'ЧЫ прым. сквапны. Хозяін у заработкі йдзе, тож такі склапу'чы на грош (Стаўбун, Ветк.). СКЛА'СЦІ зак. надзець. Мамо, я складу' нове плац'е (Грычынавічы, Жытк.). ' СКЛА'СЦІСЯ зак., перан. памерці. Ну, скла'лася Дзянішчыха, ох, доўга жыла (Катловіца, Браг.). СКЛЕЗАВА'ЦЬ незак., буд. умацоўваць (бервяно ў шулу). Склезу'юць на две стороны, штоб полено ўвошло ў шулу (Стадолічы, Лельч.). СКЛЕП м., тое, што свіння' II. Склеп стоіць у печы, а на его ложыцца чэрэн (Стадолічы, Лельч.). СКЛЕ'ПАУКА ж. жаба (у склепе). Скле'паўка заўсёды жыве ў склепе (Ямпаль, Рэч.). СКЛГН м. склеп. Уваб'і ў склі'н замка (Пучын. Браг.), V СКЛО'БЩЬ незак. 1. тое, што скабі'ць. Скло'біла картоплю, прыстаўдю, хай кіпіць (Бялёў, Жытк.). Параўн. скаблі'ць у 1 знач.; 2. тое, што скаблі'ць у 2 знач. Скло'бяць дрэво сакераю сначала, потам рэжуць на *доскі (Стадолічы Лельч.). СКЛУ'БКА ж. жэрдка. Склу'бка добрая с сасны (Ламавічы, Акц.). СКЛЫ'КА ж. склока. Яна нагавора, i склы'ка палучаецца (Дубраўка, Добр.). СКНА'РА аг., неадабр. чалавек {скупы). Ен скна'ра І не раскінецца даць табе грошай пазычыць (Дубраўка
Дадатковыя словы
плаце, скабліць, скабіць, складанчык, складаушчык, складаўшчык, складка, складку, склазняк, склалася, склапучы, скласці, скласціся, склезаваць, склезуюць, склепаука, склепаўка, склобщь, склобяць, склобіла, склубка, склыка, склін, скнара, скірды, сцірда, увабі
5 👁