Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1980). Частка 6

еш масла, то застаецца скало'чанка, ці маслянка (Aciнаука, Чач.). Параўн. скало'цьвіна. ' С К A'ЛЬ м., спец., тое, што ска'лі. Ля вулля ска'ль скалюе (Дабрынь, Ельск.+Антонаў, Ельск); Пчолы адправіліся ў ска'ль (Астрагляды, Браг. + Багуцічы, Ельск.; Ламавічы, Акц.); У етым годзе слабая ска'ль у маіх вуллях (Заходы, Лельч.+Юравічы, Калінк,). Параўн. скалля(скаля'). СКАЛЯВА'ЦЬ незак., спец., тое, што скаллі'ць. Пчолы скалява'ць паляцелі (Холмеч, Рэч.); Пчолы ужа скалю'юць, хоць цвету шчэ няма (Дубраўка, Добр.+Бабовічы, Гом); Ну, ета кагда пчолы дзелаюць разведку, тада гавораць, што пчолы скалю'юць (Хізы, Ветк.). СКАПА'ЦЬ зак. 1. выкапаць (бульбу). Бульбу скапа'ем увосень, перабяром i ў капец харонім (Баравікі, Светл.); У калгасе скапа'лі ўсю ўжо бульбу (Антонаў, Ельск.+ Сцяпы, Жлоб.); 2. праараць (першую баризну). Спачатку трэба скапа'ць першы склад (Пучын, Браг.). СКАПЕ'Ц м. 1. капец (для захавання бульбы). Скапе'ц — ета калі бульбу ў яму ложаць (Баравікі, Светл.); 2. хатка (бабра). Бабёр наверху робіць такі скапе'ц (Чалюшчавічы; Петр.). СКАПГЦЬ зак. скінуць, скласці (сена ў копы). Скопічам як захопіш, дык сразу цэлую кучу ско'піш (Марозавічы, Б.-Каш); Мы скапі'лі канюшыну раней за вас (Пясчанікі, Жытк.); Скапі'лі ўсю балаціну (Пруда, Калінк.). . СКАПІ'Ч (СКО'ПІЧ) м. вілы (для скідання гною з воза).ў Гной скідаюць з воза пры дапамозе скапіча' (Чкалава, Гом.); Ско'піч яшчэ захаваўся ў нас (Ст. Буда, Б.-Каш.+Дзям'янкі, Насовічы, Добр.). Параўн. ско'пач. СКАРАВАДА' (СКОРОВОДА') ж. скаварада. У M iне адна бальшая скаравада' (Хізы, Ветк.+Неглюбка, Ветк.); Одного разу купілааж тры скороводы' (М. Аўцюкі, Калінк.); Возьмі скороводу' i намаж сала (Вуглы, Нар. + Ст. Рудня, Жлоб.). СКАРАВО'ДНІК JK., тое, што скаваро'дніца. Цяпер рэдка пякуць скараво'днікі (Хізы, Ветк.). СКАРАДА' ж. рунь. Харошая скарада' на нівах (Калінін, Хойн.+Хвойнае, Хойн); Каровы хадзілі па скарадзе' (Пагоннае, Хойн.-|-Белы Пераезд, Петр.). СКАРАДЗЬБА' ж. скароджанне. Ідзець скарадзьба