ПАГУЛЯ'ННЕ н. гуляние, ё н сабе ўстаў i пайшоў на пагулянне (Быч, Карм.). ПАГУФАК (погурок) м. узгорак. Под тым погурком раныпэ вода була. Получыла я соткі, a яны ўсе ў пагурках (Бялёў, Жытк.). ПАГУСГНЕЦЬ (пагусянёць) зак. скарчанець. Пагусінела цела ад холаду (Забалацце, Раг.); Ад холаду пагусянёла скура (Гармавічы, Жлоб.). Параўн. пакураціцца. ПАГ У'ЦЬ зак. забраць. Усё чыста пагуў (Бялёў, Жытк.). ПАД прыназ. пасля. Не, Касьян буў ужэ пад Іванам (Быч, Карм.). ГІАДАБА'БАК м. падбярозавік. У нашым бярэзніку знайшоў падабабак (Холмеч, Рэч.); Падабабкі растуць звычайна пад бярозамі (Багданавічы, Карм.); Нешта чне сённі нішто ні пападаяцца, толькі падабабкі (Kapaзацічы, Рэч.); Падабабкаў у нас мала расце (Неглюбка, Зетк.+'Асінаўка, Чач.; Баравікі, Светл.; Забалацце, З.-Каш.; Майскае, Жлоб.). Параўн. падабабка. ПАДАБА'БКА ж., тое, што падабабак. Сёліта багата іадабабак у лесі (Р.-Шлягіна, Ветк.). ПАДАБЕ'ДАЦЬ зак. папалуднаваць. Хто хоча, пада)ёдаюць пасля абеду перад вячэрай (Насовічы, Добр.). ПАДАБРА'ЦЦА зак. адзецца, убрацца. Я ж падабра[ася, хіба я тады такая была? (Бялёў, Жытк.). Параўн. рычапурыцца. ПАДАВА'ННІК м. падавальшчык. Падаваньнікаў рышлі нам (Вышалаў, Петр.), ПАДАВІЖ м. хлеб (чарэневы). Падавікі на лапату асадзіла (Апанасаўка, Гом.). ПАДАДНОг прысл. падыспад. Штаны мужыкам куіць трэба пададно насіць (Баравікі, Светл.), ПАДАЕ'ННЕ н. міласціна. Баба мая давала жабраам падаённе, дзясятак яіц, a другія — хто што мая Цубраўка, Добр.). ПАДАКО'ННІЦА (падваконніца) ж. падаконнік. луткі вакон паставілі на падаконніцу (Р.-Шлягіна, етк.); Падваконніца зроблена з смалянага дрэва \мельна, Раг.); У нашай хаце падваконніца стала трухівець (M. Аўцюкі, Калінк.). Параўн. падвалак, падла)тнік, падлога ў 3 знач., падушка ў 3 знач. ПА'ДАНАК (наданік) м. ападак. Прошлы год што
Дадатковыя словы
гіадабабак, пагўр, пагўў, пада-)ёдаюць, падабедаць, падабрацца, падаваннік, падаенне, падаконніца, паданак, падвакбнніца, падла-)тнік, падлбга, падўшка, погўрком, погўрок
4 👁