Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1978). Частка 4

У дзявочых руках i разляцеўся ва ўсе бакі (Кароткавічы, Жлоб.). i ПОЖРЫШКА ж. накрыўка. Покрышка ляжыць на столе (Піркі, Браг.); Бабуля разбіла покрышку (Вуглы, Йар.). ПО'КУЛЬ прысл. пакуль. Покуль бацька копу жыта змалаціў, я лапці сплёў (Шарын, Ельск. + Салаўёў, Б.-Каш.). ПСУЛАТА (полотно) н. 1. посцілка. Полотно му caмі ткалі (Бялёў, Жытк.). Параўн. полка II у 1 знач.; 2. полка (кавалак тканіны). Я з полот сподніцу сшыла. Пошыла собе посцілку ў дзьве полаці (Бялёў, Жытк.). Параўн. полка II у 2 знач., парэкулі. ПСУЛЕ н. 1. поле. У нас за гародамі пачынаецца поле (Марозавічы, Б.-Каш.); У такі цёплы дзень усе на полі (Піркі, Браг.); Такіх красівых поляў нідзе болын німа (Ларышчава, Добр.); 2. год, сезон. Паляўнічы сабака ганяў ужо трэцяе поле (Кароткавічы, Жлоб.). ПО'ЛІК м. палок (у хаце). Зімою дзед спаў на поліку (Антонаў, Ельск. + Бялёў, Жытк.; Грабаўка, Гом.; Заходы, Лельч.; M. Аўцюкі, Калінк.; Мікулічы, Браг.; Паганцы, Светл.). ПСУЛІУКА I ж., кул. страва. Пбліўка сігодні нідасоліна (Зялёныя Лукі, Гом.). ПО'ЛІУКА II ж. гіаліўка Пасля дажджу поліўка не трэба (Аравічы, Хойн.). ПОДІКА I ж. паліца. Поўная полка кніг у іх хаце (Янова, Ветк.). ПСУЛКА II ж. 1. тое, што полата ў 1 знач. Летам я такіх красівых полак наткала (Крупейкі, Лоеўск.); Пакуль тае падводы дажджэшса, то я i полкамі сено перацягаю (Каменка, Маз.+ Баравікі, Светл.; P.-Каменева, Лоеўск.); 2. тое, што полата ў 2 знач. Пашшывала полкі ў посцілды (Халочча, Чач.); 3. пялёнка. Пблкі ні атрэжа дзіцяці, думае сільна абкультурылась. У полку ўкруці дзіця (Аляксандраўка, Калінк.); Толькі й знай, што мый полкі (Шылавічы, Чач. + Бабовічы, Гом.; Баравікі, Светл.: Дубраўка, Добр.; Камунар. Б.-Каш.; Крапіўня, Рэч.; Раманавічы, Гом.; Рафалаў, Браг.; P. Марымонава, Гом.; P. Шлягіна, Ветк.; Холмеч., Рэч.). ГІО'ЛКА III ж. праполка. Полка гуркоў i капусты канчаецца (Залессе, Чач. + Камароўка, Рэч.; Неглюбка, Ветк