ПАСЕ'УНЫ прым. насенны. Асобенна храніцца пасёўная бульба (Стаўбун, Ветк.). ПАСЕ/Ч зак. пабіць (градам). Такі град быў, усё пасек (Баравікі, Светл.). ПАСЕ'ЧКАЦЬ зак., тое, што падбіць. Пайду ў гарод картоплі пасёчкаю (Дарашэвічы, Петр.). Параўн. падмяшаць. ПАСЕСТРА ж./тое, што пасёстра. А мая пасёстра жыве ў тым баку вёскі (Марозавічы, Б.-Кдш.). ПАСГЛЬІ толькі мн. каромысла. Вёдры я нясла на пасілах (Камаровічы, Петр.). ПА'СКАI ж. паласа (паперы). Паску адрэзала широкую, акно трэба заклеіць (Гармавічы, Жлоб.), ПА'СКАII ж. 1. вялікдзень. На паску i булкі пяклі, i яйцы красілі (Беразнякі, Петр.); 2. булка (велікодная). Людзі з другіх сёл з'язжаліся у цэркаў паскі свяціць (Бабовічы, Гом.). ПАСКІПА'ЦЬ зак. пашчапаць (дровы). Паскіпаем дровы на дробныя, паткладом смалячок пад ніз i гарыць (Палессе, Чач.). ПАСКРО'БАК (патшкробак, пашкробак) м.} тое, што падскробак у 1 знач. На паскробак трохі асталося цеста (Меркулавічы, Чач.); Патшкробак пячэдца скарэй, чым вялікі хлеб (Залессе, Чач.); Мая бабка не пене пашкробка (Галоўчыцы, Нар.). Параўн. падскрэбіш, паскробка, паскрэбак, паскрэбіш, пашкрэбнік, перапёчачак, перашчка. ПАСКРО'БКА ж:, тое, што падскробак у 1 знач. Я заўсёды, як маці хлеб пякла, любіла паскробку есці (Бялёў, Жытк.). Параўн. падскрэбіш, паскробак, паскрэбак, пашкробак, пашкрэбнік, перапёчачак, перашчка. ПАСКРЭ'БАК м., тое, што падскробак у 1 знач. Я ек не робіла закваскі, то паскрэбак пекла на бумазі ў печы (Заходы, Лельч.). Параўн. падскрэбіш, паскробак, паскробка, паскрэбушкі, паскрэбіш, пашкрэбнік, перапёчачак, перашчка. ПАСКРЭ'БІШ м., тое, што падскробак у 1 знач. Ма~ ленькі паскрэбіш палучыўся (Калінічы, Нар.). Параўн. падскрэбіш, паскробак, паскробка, паскрэбак, пашкрэбнік, перапёчачак, перашчка. ПАСЛЕ'Д (послёд) м. мякіна. Збожжа штось; було дрэнна, многа последу асталоса (Дарашэвічы, Петр