нашых краях i алкаголікі i папалавіннікі (Грушаўка, Нар.) - Параўн. п'янчужка. ПАПАЛАСКА'ЦЦА (пополоскацца) зак. палазіць. У мене сегодні ўночы хтось у градах пополоскаўся, не одного чорнабріўца не осталось (Грушаўка, Нар.). ПАПАПЕ'РЫЦЬ шматкр. пабіць. Што ні гнаў, што ні гнаў — i ні ўвагнаў карову. Так папапёрыў, што ўся ў пісягох стала (Пясчанікі, Жытк.). ПА'ПАРАТНЫ прым., бат. папаратнікавы. Папаратны ліст усё роўна як кветка (Марозавічы, Б.-Каш.). ПАПАРЭ'ЧТВАЦЬ незак. рагатаць. Ты чаго ідзеш i папарэчтваеш? (Хобнае, Хойн.). ПАПАСЫНКАВА'ЦЬ зак. пасынкаваць. Урэмя памідоры папасынкаваць (Сямёнаўка, Рэч.). ПА'ПАЧКА м., памяти, да папа И. Людачка, еш папачку з малаком (Хальч, Том.). ПАПЕ'РАД прысл. спачатку. Папёрад памый белае, а потым чорнае (Ніўкі, Добр.). ПАПЁЛАК м. выжарына. Добрае проса ўрадзілася на папёлку (Вуглы, Нар.). ПАШРА'ХА ж., тое, што паляняка. Я папірахай як трэснуў па сцяне, от напужаўся ён (Узнаж, Рэч.). Параўн. папліска, паплюсак, пашыбак. ПАШХА'ИЛА аг., зневаж. чалавек (якім кожны папіхае). Етакі жаніх, папіхайло нейкае (Пясчанікі, Жьітк.); Як жа ж цяжка жыць з гэтым папіхайлам (Гарадзец, Раг.). ПАПЛАУНЬН прым. да поплаў. Сена (з поплаву). Капы тры паплаўнога сена назбіраецца (Ст. Буда, Б.-Каш.). ПАПЛАШЫ'ЦЬ зак. пагоршыдь. Нам жа ж вайна паплашыла (Піркі, Браг.). ПАПЛІ'СКА (папліцка) ж., тое, што паляняка. Хоць бы папліску ўзяў, а то ідзеш з голымі рукамі (Пясчанікі, Жытк.); Ён як сварыўся, дак папліскай біўся (Холмеч, Рэч.); Як даў папліцкаю па нагах, аж страшна стала (Махнавічы, Маз.). Параўн. папіраха, паплюсак, пашыбак. ПАПЛУДАНЫ прым. паблытаны. Такія ж ніткі паплутаныя, анічога не разбярэш (Холмеч, Рэч. + Бабовічы, Гом.; Неглюбка, Ветк.). ПА-ПЛУТА'ЦЦА зак. паблукаць. Пайду ў лес, паплутаюсь за ягадамі (Грушаўка, Hap