ПАЛЕНКУ прысл. летам. Я ета шчэ палётку купіў (Засінды, Ельск.). ПАЛЕ'ТНІК м. сезоннік. Пойдзеш к пану раней, наймется ў палётнікі (Быч, Карм.). ПАЛЕНКА ж. цэгла (абпаленая). Раней печ лажылі з сырца, а цяпер з палёнкі (Дубраўка, Добр.). ПА'ЛІК м., шав. пройма. Не дзелай вялікі палік (Баравікі, Светл.); Палікі ўжо здзелала (Р. Марымонава, Гом.). ПАЛІКМАХЕФНЯ ж. цырульня. Палікмахёрні ў нас німа, едзь у горад (Неглюбка, Ветк.). ПАЛІТУФКА ж., перан. вокладка. Не кідай так, у кнігах новыя палітуркі (Віць, Хойн.); Тата, Ігнась у маёй кніжцы адарваў палітуркі (Вуглы, Нар.). ПА'ЛКІ прым. горкі. Ох, які палкі яблык (Неглюбка, Ветк.). ПАЛО'ЙКА ж. палова (качана). Бач, усю палбику з'еў, прагаладаўшыся (Калінічы, ІТар. + Грабаў, Петр.; Заспа, Рэч.; Хвойнае, Хойн.; Холмеч, Рэч.). Параўн. палустачка. ПАЛО'ННЕ н., тое, што палаццё. Палоння будзя яшчэ на нядзелю (Пабеда, Ветк.). Параўн. палоцце. ПАЛО'СКАЦЬ незак. паласкаць. У нас ракі няма, а по канавах не палоскаем (Бялёў, Жытк.). ПАЛО'ССЕ зборн. кара (ліпавая). Раней, бувало, надзярэш полосся да лапці i пляцеш. За товаром хороша ў лапцях ходзіць, так баба полоссе на лапці драла (Бялёў, Жытк.). ПАЛО'ЦЦЕ н., тое, што палаццё. Палоцця ў тое лета было крэпка многа (Хізы, Ветк.). Параўн. палонне. ПАЛУВО'ЗАК (паўвозак) м. тачка. Гета ж хадзіла ў траву, то i прывезла палувозак свірэпкі (Стаўбун, Ветк.); ІІішыці, дзеўкі, паўвозак, а не воз (Баравікі, Светл.). ПАЛУ'ДНАЦЬ незак. палуднаваць. Сядай з намі палуднаць (Халочча, Чач.). ПАЛУЖАПАК м. бабка (снапоў). Я нажынала па пяць палукапкаў жыта (Ларышчава, Добр.). ПАЛУКРО'УКА ж. сабака (нечыстакроўны). Гэта не охотнічы сабака, а палукрбука (Кароткавічы, Жлоб.). ПАЛУМКСАК м. міска (неглыбокая). Налі, дзетка, баршчу вон у той палумісак, вам i хопіць на дваіх (Хізы, Ветк.); У палуміскі добра разліваць халоднае (Залессе
Дадатковыя словы
лўднаць, лўстачка, палбйку, палбнне, палбскаем, палбцця, палетнік, палойка, палоскаць, палоссе, палувбзак, палукрбўка, палукроука, палітўркі, палўкапкаў, паўвбзак, полбссе, полбсся
1 👁