рыя пясёльнікі выступаюць (Піркі, Браг.). Параўн. пявун у 2 знач. ПЯСКО'ВЕЦ м. жыхар (вёскі, дзе пясчаная глеба). Я з пяскоўцамі не дружу (Аравічы, Гом.). ПЯСТРУ'ШКА ж., заал. мухалоўка. Пяструшка прылятае ў сакавіку (Ліцвінавічы, Карм.). ПЯ'СЦЕ н., анат. пясць. Больна пясце ўдарыла (Kaроткавічы, Жлоб.); Касец дзяржаў касу сагнутым пясцем i пальцамі (Броніца, Б.-Каш.-f Рафалаў, Браг.). ПЯСЧА'НІЦА ж. двор (калгасны). На песчаніцы грошы палучаюдь (Малышава, Жытк.). ПЯСЧА'НКА ж. пясчанік. На пясчанцы нічого не хочэ росці (M. Аўцюкі, Калінк. + Падворак, Лельч.). Параўн. пяшчура. ПЯТА' (пета) ж. абух. Той чалавек петой яго стукнуў па галаве (Дзёрнавічы, Hap.). ПЯТА'ЧКА (пяташка) ж. шклянка (50 мл). У шкалік уваходзіць пятачка гарэлкі (Баравікі, Светл.); Пяташка— то адна румка (Ст. Краснае, Рэч.). ПЯТАЧОЖ (пітачок) м. 1. месца (неглыбокае ў вадзе). Купайся на пітачку, не лезь глыбей (Пакалюбічы, Том.); 2. пляцоўка (для танцаў). На Самадумцы хлопцы i дзяўчаты пітачок зьдзелалі (там жа). ПЯ'ТКА ж. 1. пятка (ступні, абутку). У міне пяткі парэпалісь (Дубраўка, Добр.); Пятка ў лапці выйшла нейкая касаватая (Вялікае Поле, Петр.); 2. тое, што пуха. У пятцы светлы кружок з воздухам (M. Аўцюкі, Калінк.Н-Дзям'янкі, Добр.; Марозавічы, Б.-Каш.). Параўн. пуха, пушка VI; 3. частка (бульбіны без вочак). Нада адрэзаць пяткі i аддаць карове (Гармавічы, Жлоб.). ПЯТЛЕ'ЙКА (петлёйка) ж., памяти, да пятля. Як нема гаплючкі, то рабілі петлёйку з нітак. Зрабіла ў кухайцы пяць петлёяк (Ліпляны, Лельч.). ПЯТЛЯўЬ незак. бегчы (пятляючы). Заяц пятляе, пятляе i запутвае свой след (Халочча, Чач. + Марозавічы, Б.-Каш.). ПЯТРО'ВІЦА ж., рэл. пятроўка. У маго сына водпуск буў у пятровіцу (Бялёў, Жытк.). ПЯТРСУУСКІ прым., рэл. пятроў (дзень). Дзеўкі цяпер ні пятроўскіх, ні шчадроўскіх песень уже не пеюць (Бялёў, Жытк.); Бывала, за пятроўскі дзень печ складаў (Быч, Карм
Дадатковыя словы
вўн, дзямянкі, пясковец, пястрўшка, пясчанка, пясчаніца, пятлейка, пятля^ь, пятровіца, пітачкў
2 👁