Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1977). Частка 3

жыве на адныд канфетах (Халочча, Чач.). Параўн: ласцённік. ЛАСТУО'ВІНШ толькі мн. вяснушкі. У маёй донькі, як в тэбе, ластуовінні на носі (Грушаўка, Hap.). ЛАСЦЁННІК м., тое, што лаеўнчык. Ласцённік, а не сын у мяне расцець (Стаўбун, Ветк.). ЛАСЯНЁНАК м., заал., тое, што ласё. Ласянёнак адолудзіўся ад маткі (Бабовічы, Гом.). Параўн. ласянятка, лысінятка. ЛАСЯНЯ7ТКА м., заал., тое, што ласё. Лосіха лосянятка водзіць (Засінцы, Ельск.). Параўн, ласянёнак, лысінятка. ЛАТАКГ толькі мн. пот. А ён так бег, што аж латаК1 цяклі па мордзе (Камаровічы, Петр.+Антонаўка, Добр.).. ЛАТА'ЦЪшезак., тое, што лапіць. Латаць — гэта самая для мяне брудная работа (Бабунічы, Петр.); Лялаем унукам усё (Кароткавічы, Жлоб.); Я з бабулькай учора латалі (Баравікі, Светл. + Багданавічы, Карм.; Будкі, Нар.; Замосце, Калінк.). ЛАТАЧО'К м., памянш. да латак (млынавы). Латачок падстаўляюць, каб мука не сыпалась (Баравікі, Светл..). ЛАТВЕ'Й прыел. лепш, лепей. Цяпер мы ў калхозі жывом латвёй, як былі аднасобна (Палессе, Чач.). Параўн. лаўчэй, лацвёй. . ЛАТВО' н. ляток (у вуллі). Праз латвб вылятаюць пчолы з вулляў (Неглюбка, Ветк.). Параўн. лётва, лётка, лятво. ЛА'ТКА I ж. 1. лапік. Німа як больш латаць: i так латка на латцы (Халочча, Чач.); Трэба знайсці добру латку ды палатаць куфайку (Будкі, Нар.); Аўчыну ачысьцяць ад шэрсьці i етай латкай латаюць (Чырвоная Буда, Добр.); Трэба латкі новыя прыклеіць на перады чабот (Р.-Камнева, Лоеўск.); 2. мухалоўка. Бі муху латкай (Баравікі, Светл.); 3. прагаліна. Калі збожжа чамусь не ўзышдо на полі, голыя лагіны называюдь латкам! (Бабовічы, Гом.). ЛА'ТКА II ж. міска (гліняная). З'еў латку супа (Неглюбка, Ветк.); У нас міска гліняная завецца латкай (Асінаўка, Чач. + Неглюбка, Ветк.). Параўн. лаханя, лоханька