НЕБАРА'КА аг., толькі адз. бядак. Еты небарака i хворы, i дома абіжаюць (Пясчанікі, Жытк.). НЕВЕ'ДАЛО аг. мужчына (няўмелы). Куды пайшоў, неведало?. (Антонаў, Ельск.). Параўн. недалуга, недарэка, недацёпа, нёўра, няўмёка. НЕВЕСЯ'К прысл. няёмка. А нам будзе невесяк, што ў нас паўдня праседзелі i не паабедалі (Быч, Карм.). НЕТАДЗЬ ж., толькі адз. непагадзь. Нада- бульбу дакапваць, а то як пачнецца нёгадзь (Лукі, Жлоб.); Гэтым летам укінулася нёгадзь (Шырокі, Б.-Каш.). Параўн. непагодзь. НЕГАДЗЯ'ШЧЫ прым. Такі буў ён касалапы, негадзяшчы (Аравічы, Хойн.). Параўн. недалужны, нікудышны, нічогі ў 3 знач. НЕГАДО'УНЫ прым, мізэрны. Вельмі хлопчык негадоўны (Вышалаў, Петр.). НЕГО'ДНЫ прым. 1. неўрадлівы. Такое негоднае поле (Бывалькі, Рэч.); 2. непаслухмяны. А твой малы дык зусім негодны (Холмеч, Рэч.). НЕГО'ЖЬІ прым. хворы. Як негожы чалавек, то нічого не міло (Бярэзнікі, Жытк.);-—Наша маці ў бальніцы.— А што з ею такее? — Негожая (Пясчанікі, Хлупін, Жытк.). НЕДАБГРКІ толькі мн. рэшткі. Яны паехалі па сена, а там аднІ недабіркі (Запясочча, Жытк); Асталоее недабіркаў коп с а дзве ці са тры (Зарэчча, Жлоб.). Параўн. недаборкі. НЕДАБО'Й м. брак, дефект (у палатне, калі ўток слаба прыбіты бердам). Адзін недабби, а спорціў усё дзела-(Вялікае Поле, Петр.); Ох, i иедаббю ў цебе ў nat латне! (Холмеч, Рэч.); Плахое палатно з недаббямі (Бабовічы, Грм.). Параўн. недасёк, недасёка. НЕДАБО'РКІ толькі мн., тое, што недабіркі. Падбяры недаборкі бульбы (Дубраўка, Добр.), НЕДАБУФНЫ прым. баязлівы. Марына ваша така недабурна, баіцца ў лес адна хадзіць (Піркі, Браг.). НЕДАЕ'ДУК аг. непераборлівы (у ядзе). У нас Ваci ' :, што даюць (Бабовічы, ГоМ.). нак астаўся (Неглюбка, Ветк.). НЕДАЛУТА аг., груб., тое, што невёдало. От гэта недалуга, щто ні зробіць, дык трэба перарабіць (Хальч, Гом.). Параўн. недарока, недацёпа, нёўра, няўмёка. недажын. У мяня шчэ недажы
Дадатковыя словы
негадоуны, негбднае, негбжы, негожьі, недаббй, недаббркі, недабой, недабўрна, недаедук, недалўга, недалўжны, недарбка
2 👁