ГянДэІ Фам ні пацяры;нацшу ХБарталамееўка, Ветк.); Націну вугнало На роет чалавека, a картошкі — арахіі (Задуб'е, Рэч.+Аравічы, Хойн.; ЗабаЛацце, Раг.; ЗаЛессе* Чач.; Казялужжа, Хойн.; Майекае, Жлоб.'; 'Mapoзавічи, Б.-Каш.; Піркі, Браг.; Сямёнаўка, Рэч; Холмеч, Рэч.). НАЦУПРО'НІЦЬ зак., тое, што напрануць. Ты сёдні нацупрошу на сібе дзесяць світак" (Барталамееўка, Вётк). НАЦЫ'РКАЦЬ зак. надаіць. Трэба нацыркадь малака (Нова-Мазолаў; Жлоб.). НАЦЭ'УШК м.манжэта. Нацэўнік зрабіла p шарсцяных нітак (Нісімкавічы, Чач.). НАЦЯ'ГАВІЧ (нацигвіч) м. клін (y 'кальцы навоя). Нацягавіч вельмі добра выструганы (В. Стралкі, Раг.); Нацягвічам прыцісквалі палатно (КарОткавічы, Жлоб.). Параўн. нацягіч, нацяжыч. НАЦЯ'ГІЧ м. 1. тое, што нацягавіч (нацягвіч). Даўно я ўжэ не бачыла нацягіча, мабыць, згубіўся (Каравацічы, Рэч,); іНацягічам нацягвалі, каб бёрда аб навой не білася (Дзям'янкі, Добр.); 2. зоруя (запрэгчы другого каня да воза). Нада ж нацягіч крапчэйшы прывязаць (Тульгавічы, Хойн.). Параўн. нацяжыч. НАЦЯ'ЖКА ж. накідка (поверх вопраткі). Я сёдні' ўнацяжцы (Нісімкавічы, Чач.). НАЦЯ'ЖЬДЧ м., тое, што нацягавіч (нацягвіч). Нацяжыч — важная частка кросен (Піркі, Браг.). Параўн. нацягіч у ізн а ч. НА'ЧА злуч. 1. нібы. А пагана неграматнайу будь, нача слепу (Прыстанскае, Карм.); 2. хіба. Ты нача не чытала гэту кніжку (Сяўкі, Лоеўск.). НА'ЧАЙ прысл. інакш. Там яксьці начай гавораць, Алена, ты прыпомні (Глыбаў, Рэч.). НАЧЛЕ'ЖКІ толькі мн„ тое, што наначкі. Райей дзеўкі i хлопцы хадзілі на начлёжкі ў адну хату. Помніш, як мьі хадзілг на начлёжш? (Стаўбун, Ветк.). НАЧЛЕ'ЖНІК м. пастух (начни). Во, ужэ начлёжнік павёў каней на начлег (Піркі, Браг.); Васіль быў у нас начлёжнікам заўсёды (Марозавічы, Б.-Каш. + Завайць, Hap.; Хізы, Ветк.). . Н А 'Ч Н Ітолыеі мн. начбукі. Начні вазьмі ў ёенцах, іны нада мне (H. Востраў, Раг
Дадатковыя словы
вўгнало, дзямянкі, завічй, задубе, збруя, напранўць, нацйгвіч, нацупрбшў, нацупроніць, нацыркаць, нацэушк, нацяжка, нацяжьдч, начбўкі, начлежкі, начлежнік, пацяры;нацшў
4 👁