мерзнямі ж пераплетаюць (Марозавічы, Б.-Каш.), Параўн. намаражнягиимаразкя, нарвіна. НАМЕРО'УКА ж., толькі адз. клеймаванне (лесу). Намербуку праводзіць леснік (Халочча, Чач.). HAME'TKAI ж. памета. Вазьмі да намётку зрабі .(Сямінаўка, Раг.). HAME'TKAII (намётка) ж. 1. намітка. Hy i красивая ж у яе была намётка! (Асінаўка, Чач.); Раней я насіла намётку (Баравікі, Светл.); Дзеўкі намётан не насілі, як надзёнуць, дак парубкі смяяліся (Кірава, Браг.); У старыну хустаў ніякіх не было, а былі намёткі (Палессе, Чач.). Параўн. нометка. 2. абрад. кусок палатна, ткадіны. Дарагія намёткі падарыла нявестка (Нісімкавічы, Чач.). НАМЕ'Т м., абрад. ручнік (даматканы). Даўней намётамі сватоў абвязвалі (В. Нямкі, Ветк.). НАМІНА'ЦЬ незак. есці (апетытна). Яшчэ не паспелі сесці за стол, а ён ужэ намінае (Хвойнае, Хойн.). НАМО'ЧКА ж., толыіі адз. засолка. Намочка памідораў зацягне много ўрэмя (Забалацце, Раг.). НАМЯ'КАЦЬ зак., тое, што накаўхаць. Дай я табе намякаю, каб ты болей не мачылаея (Быч, Карм.+ Ст. Сяло, Гом.). Параўн. намякшыць, наўздаваць, наўскладаць. НАМЯКШЫЦЬ зак., тое, што накаўхаць. Намякшыла, намикшыла яго добранька, цяпер ня будзя з другімі біцца (Ст. Сяло, Гом.). Параўн. намякадь, наўздаваць, наўскладаць. НАМЯЧА'ЦЬ незак. прыкмячаць. Тады я стала намячаць яго (Быч, Карм.). НАНАРУТУ прысл. назло, наперакор. Яна ўсё дзелае нанаругу. (Пракопаўка, Добр.). НА'НАЧКІ прысл. на вячоркі. Мы часта хадзілі наНачкі к маёй куме (Баравое, Лельч.); Часта, бувала, з кудзеляй да мяне шмат дзявок прыходзілі наначкі (Буйнавічы, Лельч.); Калісьці мы хадзілі наначкі, ды яшчэ кудзелі пралі (Дубраўка, Добр.). Параўн. начлёжкі. НАНІПРА'УДЗІЦЬ зак., тое, што наматаць. То наніпраўдзіў бог вед чаго, а тады лашчыцца прышоў (Сямінаўка, Раг.). НАПАДБУХТО'РЫЦЬ зак., тое, што набукрбіць. Нападбухторылі тых паліцаяў, дык тые валацугі й давай спаганяць, чаго й не було (Пясчанікі, Жытк