Лоеўск.). Параўн. накульдыкацца, налізацца, налузацца, НАКУНДЗЮ БА'ЧЫ ЦЦА зак. насупіцца. Чаго гэта tjўi так накундзюбачылася? (Багуцічы, Ельск.). НАКУ'ТНІК м., тое, што набожнік. Яна вышыла пры? гожы вельмі накутнік (Стаўбун, Ветк.). НАКУ'ХЛІЦЦА зак. нахмурыцца. Накухліўся, нічога не гавора (Стаўбун, Ветк.). - ■ НАЛАЧІГЦЬ зак:, тре1 што накрапіць. Мех налапіла (Выідалаў, Петр.+Прудок» Калінк). Параўн. налатаць; НАЛА'ТАНЬІ прьш. залатаны. У цябе ж відно налатанэ место на кохці (Будкі, Hap.). НАЛА'ТАЦЬ зак., тое; што накраш'ць. Трэба каптан налатаць (Харомцы, Акц.). Параўн. налапіць. НАЛАШ ЧЬІ'ЦЬ зак. адбяліць. Сёння пражу трэба налашчыць, каб бялейшай ды мякчэйшай стала (Аравічы, Хойн.). л НА'ЛЕТКА ж. цяля.(аднагадоваё). Палетка з коровую оставілі зімоваць (Аравічы, Хойн.). НАЛЕ'ЦЦЕ н. лета (наступнае). Пабачыла гэту caрочку i не магу растрацца з ёю; няхай. будзе к налёццю (Хальч, Том.). НАЛІЗА'ЦЦА зак., груб,, тое,- што набрымкацца. Што, зноў налізаўся, щто свету не бачыш? (Кароткавічы, Жлоб.); Там што-та малады так налізиуся i пакаціўся (Биравікі, Светл.). Параўн. накулдыкацца, накуміцца, налузацца, нахлябацца. . , НА ЛГСТ прысл. дакладна, праўдзіва. Стаяў дохтар у мене. Прыйдзе i ўсё на ліст раскажа (Палессе, Чач.). НА'ЛІХА прысл., груб, навршта. Наліха мне такая хеўра? (Сямінаўка, Par.). НАЛО'БІЧЫ толькі мн„ буд. латы. Хутка яны гэту хату адгрохалі. Сённі ўжэ налобічы прыбіваюць (Марка' вічы, Гом.). НАЛО'БНІК м., буд. франтон. Налобнік пакрасіў i добра (Марозавічы, Б.-Каш.). НАЛУЗА'ЦЦА зак. груб. 1. тое, што набракавицца. Іван налузаўся i пабёг дзесь на вуліцу (Буйнавічы, Маз.); Я ўжо налузаўся галушак (Дубраўка, Добр'.); Прышоў з работы, налузаўся i лёг отдыхаць (Запясочнае, Маз.); А я з працы.добра налузалася пахлёбкі (Крупка, Маз.). Параўн. налупіцца, напугацца, напузырыцца, нарэзацца, насёрбацца. 2. тое, што набрымкацца
Дадатковыя словы
tj^i, бйравікі, гбжы, набракавйцца, накрашць, накухліцца, накўміц, накўтнік, накўхліўся, налатаньі, налетка, налецце, налізйўся, напўгацца, чьіць
3 👁