робідь мычок, заўтра будэм прасты (Грушаўка, Нар.-Ь +Негяюбка, Ветк.). М Ы Ш А'К м., бат. гарошак (мышыны). Гэта трава Дакая мышак, мышыны гарох. Раманаў дзед мышаком етым атравіўся (Хізы, Ветк.). М Ы Ш АНЁНАК м. мышанё. Як на полі паўбіраюць усё, у крайніх хатах мышанёнкаў столькі! (Хізы, Ветк.-Ь + Бабовічы, Гом.; Марозавічы, Б.-Каш.). М ЯДЗВЕ'ДЗІК м. мядзвёдка. На складу мядзвёдзік пад'еў багата картопляў (Пучын, Браг.-ЬКароткавічы, Ждоб.). Параўн. мядзвёдзька, мядзьвёдка. М Я ДЗВЕўЗЬК А м., тое, што мядзвёдзік. Мядзвёдзька столькі бульбы папароў (Патапаўка, Б.-Каш.); Мядзвёдзька шкодзіць у гародзе, пад'ядае ўсё (Бабовічы, Гом.+Хізы, Ветк.). Параўн. мядзьвёдка. МЯДЗЬВЕ'ДКА ж., тое, што мядзвёдзік. Мядзьвёдка шкодная, усю цыбулю паесць (Багданавічы, Карм.-;-Халочча, Чач.; Холмеч, Рэч.). Параўн. мядзвёдзька. МЯДЗВЁДКА м., спец, рубанак (з двума ручкамі). Мужчыны ўзялі ў Рамана мядзвёдку, работа сразу пачала спорыцца'(Хракавічы, Браг.). М ЯДЛГЦА ж. мятліца. Мядліца— дробненькая трава. Мядліцай зараслі памідоры (Забаладце, Раг.). Парами. мятлік, мятлюг. МЯДЗМЕДЗЯНЁНАК м., тое, што мядзвядзёнак. Прыгожы мядзмедзянёнак (Неглюбка, Ветк.). МЯДНЯ'К м. грыб (падобны да апенькі). У мядняка адпадае кальцо з ножкі, a ў апенькі яно астаецда (Даманавічы, Калінк.). МЯДО'ВІК ж. пернік (з мёдам). Мядовікі калісь так смашна еліся з малаком (Р.-Бурыцкая, Лоеўск.). Параўн. мядбука. МЯДО'УКА ж., тое, што мядовік. А як аткусіш мядбукі трохі — што мёд: у роде растае (Саўгасная, Б.-Каш); // напітак (з мёдам). Будзя ўжо, кінь мне мядбукі папіць (Меркулавічы, Чач.); 2. груша (салодкая). Грушаўка-мядбука салодка-салодкая, як мёд (Грамавічы, Жлоб.). М ЯДО'УНІЦА ж., устар. посуд (для мёду). Старый казалі калісь мядбуніца для мёду спецыяльна! была (Піркі, Браг.). МЯДЗЯ'НКА ж. каструля (алюміневая). Мядзянка 10 Зак
Дадатковыя словы
грушаўка-мядбўка, дбўкі, дзве^зьк, мядбвік, мядбвікі, мядбўка, мядбўніца, мядзьведка, мядоука, падеў, падядае, ядзведзік, ядоуніца
3 👁