чыдь гур-кі, шчэ й ні апараныя (Ст. Рудня, Жлоб.); Рыжкі мочаць, але іх у нас мала (Баравікі, Светл.-І4-Задуб'е, Раг.; Любань, Б.-Каш.; Прудок, Калінк.; Стаўбун, Ветк.; Холмеч, Рэч.).
МАШКАРЭ'ЧА ж., зборн. машкара. Машкарэча аж роіцца: таўчэцца на дождж (M. Аўдюкі, Калінк.). Лараўн. машкёча.
МАШКЕ'ЧА ж., зборн., тое, што машкарэча. Машкёча тады, калі альха цвіце (Неглюбка. Ветк.).
MAUIHA' ж. каліта. Машна — ета мяшочак ca скуры, хавалі ўсё там (Неглюбка, Ветк.).
МАШЫ'НКАI ж. частка (лямпы). На магазін надзяваюдь машынку (Піркі, Браг.); Падкруці кнот у машынкі (Янова, Ветк.).
МЕДЗВЯДЗЕНАК м. медзведзяня. А два мідзвядзенкі такія ж ужэ інцірэсныя (Патапаўка, Б.-Каш.). Парами. мядзмедзянёнак.
МАШЬІ'НКАII ж: кнопка; Машынкі ўшывалі ў свяў точную вопратку (Харомцы, Акд.).
МЕ'КАЦЬ незак. бляяць. Авечка мёкае, гаспадыню заве (Ямпаль, Рэч.).
МЕЛКАСЛО'ІНА ж. від драўніны (y залзжнасці ад Слоя). На етым участку папалася многа мелкаслоіны (Храпавічы, Браг.+Чырвоная Буда, Добр.). Параўн. мелкаслойка.
МЕЛКАСЛО'ЙКАду;., тое, што мелкаслбіна. Павівасты слой — гэта не йдзе на абработку, отэта мелкаслбика (Хізы, Ветк.).
МЕ'ЛЬНІЦА ж. 1. млын. У нас мёльніца была па Вестыпаўцы (Хізы, Ветк.); 2. перан. фігура (гапака). Крудідца нада багата — ета мёльніца (Багданавічы, Карм.).
ME'HHE н. імя. Шо дэ за мённе такэ мене прыдумаў? (Грушаўка, Hap.).
МЕНЬ м. мянтуз. Мень, як налім, толькі без вусоў, у гэтым гаду няма мянёў (Хізы, Ветк.).
ME'PKA ж. Лубянка. Вымікла ўсё чыста жыта, даже c палоскі ні сабралі i мёркі зярна (Ларышчава,і Добр.); Намаладілі мёрку жыта (M. Аўцюкі, Калінк.)..
МЕ'СЯЧКА ж., астр. 1. памянш. да месяц. Сёння ў нас ужо мёсячка ясна сведя, a ўчора мёсячка ў хмару сдавалась _(Хізы, Ветк.); 2. гатунак (бульбы). Мёсячка яна такая доўганька, разварыста (Аравічы, ХойН.); Ця
Дадатковыя словы
mehhe, mepka, елкаслоіна, ельніца, задубе, машкеча, мбчаць, мекаць, мелкаслбй, мелкаслойкаду, месячка, ынка, ьінка
22 👁