ляны, Лельч.); 2. каля, ля. Я ле сваіх дзетак топаю І топаю (Калацін, Б.-Каш.). ЛЕ'ГАЛЬ м., тое, што лакіза. I навошта даручаць такую адказную справу гэтаму лёгалю (Харомцы, Акц,). Параўн. латруга, легкабит, лёжань, лізбёнь, лодар, лотр, лучнік, лысак, лябех, лямец. ЛЕГКАБЫ'Т м., тое, што лакГза. А той легкабыт толькі ляжыць на печы (Дубраўка, Добр.). Параўн. латруга, лёгаль, лёжань, лізбёнь, лодар, лотр, лучнік, лысак, лябех, лямец. ЛЕГК.АВГК м. аўтамабіль (легкавы). У нашай вёсцы батата легкавікоў (Забалацце, Раг.). 'Параўн. легкавічка, легкавушка. ЛЕГКАВЕЧКА ж., тое, што легкавік. Мы з лесу пад'ехалі на легкавічцы (Графец, Раг.). Параўн. легкавушка. ЛЕГКАВУ'ШКА ж., тое, што легкавік. ён на легкавушкі прыязджаў (Баравікі, Светл.). Параўн. легкавічка. ЛЕ'ДШК м. склеп. Усё, што на стале, штоб не спорцілася, заняслі ў лёдпік (Халочча, Чач. + Стаўбун, Ветк.). ЛЕ'ДЗЕНЬ м. кавалак (лёду). Лёдзень быў на дне цэбра (Палессе, Чач.); На рэчцы ўжэ столькі ледзяноў сабралася (Пучын. Раг.). Параўн. лядзянка, лядзяшка... ЛЕ'ЖАНЫ прым. ляжалы. Узімку сыну насыпала лёжаных ігруш (Неглюбка, Ветк. + Холмеч, Рэч.). Параўн. лёжкі, лёжкі. ЛЕ'ЖАНЬI м., зневаж., тое, што лакіза. Лёжань ты гэтакі, касіць ужо пара (Баравікі, Светл.); О лёжань, нічога не хоча рабіць (Грушаўка, Hap.). Параўн.. латруга, лёгаль, легкабыт, лізбёнь, лодар, лотр, лучн-ік, лысак, лябех, лямец III. ЛЕ'ЖАНЬII м., заал. лялек. Лёжань такі шэры, жывб на пяску, там i яечкі свае кладзе (Ручаёўка, Лоеўск. + Навінкі, Калінк.). ЛЕ'ЖКАI ж. лежня. Сабака знайшоў свежую лёжку зайца i пайшоў па следу (Кароткавічы, Жлоб. + Літвінавічы, Карм.; Піркі, Браг.). ЛЕ'ЖКАII паз (у бервяне). Без лёжкі бервяно не будзе добра трымацца (Чырвоная Вуда, Добр.). Параўн. лёжка. ЛЕ'ЖКІ прым., тое, што лёжаны. Лёжкія вельмі яб