ж ЖА'БЕЧЫ прым. жабіны. Жабечая ікра пад відам як рыб'я, а етая чорненькая, як з канаплянага семені, лентам! (Холмеч, Рзч.). ЖА'БЩЦА незак. карабаціцца. I чуць не ўсе новыя дошчачкі жабяцца (Халочча, Чач.). ЖА'БНЩА ж., бат. трава (лекавая). Вып'еш настойку жабніцы i хваробу як рукой зияло (Быч, Карм.). ЖАВА'КА ж. жвачка. Карову летаеь прырэзалі: захварэла, нешта жавакі не жавала (Шарын, Ельск.); Карова жуе жаваку (Ст. Дуброва, Акц.). Параўн. жавачка, жавяка, жвака, жванка, жвяка, жуйка, жуяка. ЖАВА'ЧКА ж., тое, што жавака. Бывае бальная (карова), паганэ з'есць, тады не жуе жавачку (Засінцы, Ельск.). Параўн. жавака, жавяка, жвака, жванка, жвяка, жуяка. ЖАВІ'НА ж., бат. ажынаг Вот варэння з жавшы добрая (Стаўбун, Ветк.); У нас пра жавіну мала хто ведае (Бабовічы, Гом.+Неглюбка, Ветк.) ЖАВІ'ННІК м., зборн., ба.т. ажыннік. Жавіннік пасох (Стаўбун, Ветк.)ЖАВЯЖА ж., тое, што жавака. Карова жуе жавяку (Лядцы, Светл). Параўн. жавачка, жавяка, жвака, жванка, жвяка, Жуйка, жуяка. ЖАТА ж. пякотка. Як жага печэ, то трэба сказаць тры разы: «Ой, ты, жага, не печы, спеку небе ў печы» (Бярэзнікі, Жьітк.). Параўн. жога. ЖАТАУКА (жагалка) ж. 1. шчупак (невялікі). Чаго ты круцішся, як жагаўка? (Углы, Ельск.). Параўн■ жаглак. 2- перан. непаседа. От, ета жагалка бегая тут (Грушаўка, Добр.). ЖАГЛА'К м., тое, што жагаўка I. Выцегнуў жаглака малога i рад (Бабовічы, Гом.). ЖАТЛЯУКА ж. мурашка. Улезла ў рукаў жагляўка i кусае (Пясчаніікі, Жытк.). ЖАДО'БЩЦА незак■ карцець. Жадобідца цябе здзелаць гэта (Баравікі, Светл.). ЖАДО'БНІЧАЦЬ незак. шкадаваць. Чаго ты ўсё жадобнічаеш, нада такім не быдь (Крыўка, Раг.). ЖА'К м., рыб■ нерат. Жак імея пяць абручоў (Хізы, Ветк.); Пастаў жак на рыбу (Грушаўка, Нар.); Поўны жак рыбы налезло (Ліхаўня, Нар.+Антонаў, Ельск.; Ба
Дадатковыя словы
выпеш, жабечы, жабнща, жабщца, жавіна, жадобнічаць, жадобщца, жўйка, зесць, рыбя
12 👁