Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1976). Частка 2

КАЗА' V ж. сажань. Ты не ведаеш, хто нашу казу ўзяў? (Грычанавічы, Жытк.). Параўн. казёл III у I знач., казюлька, козка I. КАЗА' VI ж. від санак. На казё ўзімку ваду с калодзежа возім (Саўгаеная, Б.-Каш.). КАЗА' VII ж. цыбуля. Ну i каза вурасла такая доўгая (Даманавічы, Калінк.). КАЗА'К м. казаціна. Казак шылі з чорнай чартакожы, з палусукна (Раманавічы, -Том.). Параўн. казачок II, казачына. КАЗАКЕ толькі мн., бат. адуванчыкі. Калі казак! адцвітуць, дак адуванчыкі р.обяцда (Ручаёўка, Лоеўск.). КАЗА'Н м. чыгун. Велікі казан, добрз варыць бульбу свінням (Замосде, Калінк.); Яшчэ каб дзе натрапіць ды купіць вялікага казана (Перароў, Жытк.); Пастаў кіяхі варыцца вось у гэты казан (Буйнавічы, Маз.); Вынь казан із печы (Жураўлёўка, Добр.); Боршч стаіць на прыпячку ў казане (Буйнавічы, Маз.); Іван купіў два казаны (Перароў, Жытк.+ Антон аў, Ельск.; Макарычы, Петр.; Рудня, Лельч.). Параўн. казанчык. КАЗА'НКА ж. вазон. Я купіла сёння казанку І хачу пасадзідь туды ф!кус (Хвойнае, Хойн.). КАЗА'НЧЫК м., памяти, да казан. Мама, што ў том казанчьжу варыцца, бо мене вон трэба, (Грушаўка, Нар.). КАЗАЧО'К I м. танец. Казачок, казачок, не любі маіх дачок (Баравікі, Светл.); Казачка мы гарна танцавалі (ГІіркі, Браг.). КАЗАЧО'К II м., памянш. да казак. Тады у старынушку шылі казачк! с пералінкай (Дзям'янкі, Добр.); Казачок разщывал! разнымі ніткамі (Раманавічы, Том.). КАЗАЧО'К III м. мера дроў (0,5 м3). А там ня было 1 казачка дроў (Бярозкі, Браг.). КАЗАЧЬГНА ж. 1. тое, што казак. Казачына была зроблена з чорнага сукна (В. Стралец, Раг.); А як жа, i я насіла такую казачынку з хвалдамі (Р. Марымонава, Том.); 2. кажух. Казачына — длінная да пят, зверху пацягнутая (Рафалаў, Браг.). Параўн. казачынка. КАЗАЧЫ'НКА ж. 1 памянш. да казачына. Адзень казачынку, i то цяплей будзе (Аеінаўка, Чач.); 2. шапка (аўчынная). Мне справілі новую казачынку (Барталамееўка, Ветк.). КАЗЕ'ЛЬНІК м., бат. казелец. Казёльнік трэба лупіць, каб боршч варыць (Марозавічы, Б.-Каш