ЗЕ'ЛЕЙЦА н. фата. У Марыны было зёлейца капронавае (Дворышча, Хойн.)-. ЗЕЛЯЗНЯ'К м., тое, што залязка, Трэба іці ў даўку да ўзяць зелязняк, а то старога дзеці паламалі (Беразнякі, Жытк.+Быч, Карм.; Горваль, Жлоб.; Забалацце,. Раг.; Ляскавічы, Петр.; Дуброва, Светл.; Хвойнае, Хойн.). Лараун. зелязбука. ЗЕЛЯЗО'ЎКА ж., тое, што залязка. Падай ідзі мне зелязбуку (Пабеда, Ветк.). Параўн. заступ, зелязняк. ЗЕЛЯНЕ'Ц м. агурок (зялёны). Глянь, які зелянёцдоўжык вырас! (Капараўка, Рэч.); Гэтыя зелянцы такія горкія бываюць, што ні дяй бог (Даманавічы, Калінк.+ Забалацце, Раг.). ЗЕЛЯНГЦА ж. зялёнка (грыб). Трэба було зелянш, прынесці, а то кінуць росці, a зеляніца — грыб добры (Мілашэвічы, Лельч.). Параўн. зелянушка. ЗЕЛЯНКГ толькі мн. каноплі (без семя). Трэба зелянкі івыбіраць, штось многа іх у гэтым годзе [Забалацце, Раг.). ЗЕЛЯНУ'ШКА I ж. птушка. Зелянушка за лета два разы выводзе птушанят (Баравікі, Светл.); Зелянушка, як i сініца, толькі цьвет пер'яў у яе друті (Халочча, Чач.+Насовічы, Добр.; Навінкі, Калінк.). ЗЕЛЯНУ'ШКА II ж., тое, што зеляніца. Зелянушка — ета грыб'такі, расце восенню, у нас яны перасталі расці, а раней зелянушак многа было (Забалацце, Раг.). ЗЕ'НКА ж. зрэнка. Зевка ў цябе адна большая, другая меншая (Залессе, Чач.); На зёнцы ў івоку якая-та кропачка ў цібе (В.-Нямкі, Ветк,). ЗЕ'ПАЦЬ незак- глядзець. Чаго ты зёпаеш на деяне (Харошаўка, Добр.). ЗЖЫМ.ж. шоміпал. Зжым трэба для зарадкі гільзаў, залажваюць порах,.дроб сціскаюць зжымам (Хізы, Ветк.). ЗІ'МКА I ж. шапка (зімняя). Чаго-та ты летам зімку надзеў? (Аоінаўкаў Чач.); Пастух наш усё лета ў зі'мцы ходзіць (Шылаівічы, Чач.). ЗІ'МКА II ж. азіміна,.Узаралі зямлю пад зімку (Maрозавічы, Б.-Каш.). ЗІ'МНІК м. дарога (зімняя). Дарога зімою ў нас завецца зі'мнік; онегу па ёй мінога вельмі (Ручаёўка, Лоеўск.). Параўн..зімяяк. ЗІМНЯ'ІС м., тое, што зімнік. Поедом гзтым зімня
Дадатковыя словы
грыбтакі, зелейца, зелязбўка, зелязбўку, зелязоўка, зелянец, зелянўшак, зелянўшка, зенка, зепаць, зімка, зімняіс, зімцы, перяў
11 👁