Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1976). Частка 2

ЗАСНОВІНЫ' толькі мн. /падруба, фундамент. Раман зрабіў засновіны хаты (Шуты, Ельск.). ЗАСТА'ВА ж. 1. грэбля. Здзелаюць перагародку, заставу такую, тады пераплаўляюць плыт (Кароткавічы, Жлоб.); 2. дошчачіка (для закрывания выграбнога акенца). Хваціць мукі, пасгаў заіставу (Холмеч, Рэч.). Параўн. застаўка., ЗАСТАРСУНАК I м. Додсціл (т д снапы)., На' таіку мы і.застаронак забралі (Майскае, Жлоб.). ЗАСТАРО'НАК II м., тое, што закрылле. Па баках буў адгароджаны засек, які называлі застаронак (Стараград, Раг.); У адным застаронку клалі жыта, у другая— ячмень (Забалацце, Раг.); Амбары' поўныя збож-. жа i яшчэ многа ў застаронках засталося малацідь (Запясочча, Жытк.+Бывалькі, Рэч.; Вуглы, Hap.; Дзвіжкі, Ельск.; Дзяржынок, Лельч.; Ручаёўка, Лоеўок.; Піркі, Браг.). ЗА'СТАУКА ж., тое, што застава. Застаўку дзелаюдь з жэсці ці шалёўкі, закрываюць акно, каб не рассыпалася збожжа (Хізы, Ветк.). ЗАСТО'Й м. выступ (у бярвеннях сцяны для вушака). У бірвеннях дзелаюдь застой, каторым заходзяць іны ў шпар вушнякоў (Р.-Шлягіна, Ветк.). ЗАСТРО'МЧЫЦЬ зак. затрымаць. От застромчыло мяне тут— не выбрацца (Аравічы, Хойн.). ЗАСТРЭ'ШНІК м. 1. застрэшак. 3 застрэшніка карова салому цягае (Крынкі, Рэч.); Застрэшнікі ў яго хаце малыя, дожч моча сцены (Янава, Веш.+Бабовічы, Гом.; Гардуны, Добр.; Майскае, Жлоб.; Марозавічы, Б.-Каш.); 2. невялікія снапочкі абмалочанага жыта, звязаныя па два. Застрэшнікамі крылі крышы хат, гумнаў, пунь. Нагатовяць застрэшнік i крыюць (Марозавічы, Б.-Каш.); 3. дошкі (якімі прыкрываюць грэбень саламянай страхі). Не забудзь паставіць застрэшнік (Гардуны, Добр.). Параўн, застрэшніца. ЗАСТРЭ'ШНІЦА ж., тое, што застрэшнік у 3 знач. Застрэшніца прыкрывае грэбень саламянай страхі (Багданавічы, Карм.+Гарадзец, Раг.; Крынкі, Рэч.; Рудня, Чач; Янава, Бетк.). ЗАСТУ'ДЗІНА ж. халадзед. Але, Ганна, у цябе застудзіна добрая (Белы Пераезд, Петр.); Застудзіну ў пограб трэба паставіць (Наяасёлкі, Петр.). Параўн. захалод