Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1976). Частка 2

КУФА'НКА ж. хата (курная). У нас раней була куранка (Холмеч, Рэч.); Як тая Нюра жыве ў той куранцы (Шылавічьі, Б.-Каш.). Параўн. курнща, курынка. КУФАНЬ м. хата. Ідзі ў курань, чаго мерзнет на вуліцы (Саўгасная, Б.-Каш.).. КУРАНЯ'ТНЩА ж., тое, што квакуха. Такая клапатлівая ў мяне куранятніца ў етым годзе (Карчовае, Хойн.); Унадзілася куранятніца з куранятамі ў грады. Падралі там усё на свеці (Залесое, Чач.; Бабовічы, Том.; Грушаўка, Добр.). Параўн. кватарка, квоктушка, квочка, куратніца. КУРА'ПА ж, жаба. Курапа ледзь карабкаецца (Кароткавічы, Жлоб.). КУРАўНЩА I ж. іптушніца. Куратаіда яшчэне прыйшла, а трэба курэй кармідь (Халочча, Чач.); Я была першай куратніцай у саўхозе (Баравікі, Светл.+Багданавічы, Карм.; Забалацце, Раг.; Завайць, Нар.; Кароткавічы, Жлоб.; М. Аўдюкі, Калінк.; Марозавічы, Б-Каш.; Піркі, Браг.). КУРА'ТНЩА II жтое, што квакуха. Куратніца я» якая. Адна доўга водзіць, а адна яшчэ малых пакідае (Хізы, Ветк.). Параўн. кватарка, квоктушка, квочка,-куранятніда. ' КУРА'Ч I м., тое, што курак. Гэта ж у вас курач, не голосіць i не неседца (Грушаўка, Нар.). КУРА7Ч II м. ануча (для падпальвання). Звярні-ка курач (Бабовічы, Том.). КУФАЧКА I ж., тое, што кура II. Мне не наравяцца курачкі закатаныя (Майскае, Жлоб.); Нада курачкі добра перамыдь, а то вельмі пясчаныя (Пабеда, Хойн.); Курачак на зіму намарынавала (Каранёўка, Гом.+Баравікі, Светл.; Забалацце, Б.-Каш.;%Ліпнякі, Лоеўск.; Неглюбка, Ветк.; Халочча, Чач.). КУФАЧКА II ж., тое, што купава. Курачкі зацвітаюць летам (Марозавічы, Б.-Каш.). КУФАЧКА III ж. курапатка. Курачка ўвесь часугаворыць: «Водь ідзёдь, кароўку вядзёць, хлява нет, негдзе дзець» (Ліпляіны, Лельч.). КУРА'ЧЫНА ж. кураціна. Дзеці шчось не хочуць курачыны. Сказалі ў бальніцы есці толькі курачыну, а сала i ў рот хоць не бяры (Перароў, Жытк.+Клясаў, Петр.). КУРАЧІІКА I ж. тое, што курак И. Як пойдзеш на