КЛЫ'КАЦЬ II незак. блытаць. Не клыч лён (Палесce, Чач.). КЛЫ'ПАЦЬ незак. чыкільгаць. Я сёння ўжэ клыпала па маету. Краска высахла (Баравікі, Светл.). КЛЫПЕ'НЬ м- кол (для звязвання плытоў). Вельмі часта клыпень ламаўся. Клыпёнь скрапляў калоды (Баравікі, Светл.). КЛЬГЧАНКА ж., тое, што клачанка. Як малоціш, клычанка астаецца (Холмеч, Рэч); Прывёз воз клычанкі бульбу «акрываць (Азяраны, Раг.+Бабовічы, Гом-; Грушаўка, Добр.; Палессе, Чач.). Параўн. клычань. КЛЫ'ЧАНЬ м., тое, што клачанка. Памалаціць памаладілІ, а клычань хто прыбярэ (Неглюбка, Ветк.). Параўн. клычанка. КЛЮ'НУЦЬ зак., перан. выпіць. Калі клюне стакан малака, то гэта добра (Баравіікі, Светл.). КЛЮЧО'К м„ тое, што клівун. Ключок вельмі шыбко бегае (Аравічы, Хойн.). КЛЮ'ЧЫНА ж. кроква- Рабочыя паклалі ключыны i пачалі прыбіваць латы (Засінцы, Ельск.). КЛЮ'ШНІ т о а ь к і м н. від калёс. Тыя клюшні ледзд цягнуліся (Марозавічы, Б.-Kaur); Накладзі сена на клюшні (Бабовічы, Гом.). КЛЯВА'ЦЦА незак. дзяўоціся. Хоць бы гэтага пеўня прадалі ці што? Вельмі ж клювцца (Бабовічы, Гом.). КЛЯВЕ'КА ж. дубанос. Клявёка крычыць на балоце: кляве-кляве (Лядцы, Светл.) КЛЯЙМО'УКА ж. кляймо. Кляймбука вунь на стале ляжыць (Бабовічы,Том.). КЛЯ'МАР м., тэхн■ ціскі. Ды гэта трэба на клямары рабіць (Бабовічы, Гом.). КЛЯМА'Р м., цясл. рэйка (для выраўнівання i ўмацавання сцяны). Клямар залажаецца ў клінкі i зажымаедца, ён сцену выраўняе (Холмеч, Рэч.). КЛЯ'Ш Я ок. спражка. Цяпер ужэ мо i ніхто не кажа клямля (Рафалаў, Браг.). .КЛЯНІ'НА ж. драўніна (клёна). Зрабі тапарышча з кляні'ны (Дзіям'яінкі, Добр.). КЛЯНО'К м■ кветка (хатняя). Насадзіла адных клянкоў (P. Бурыцкая, Лоеўск.); Лісце ў клянкбу точно кляновые (M. Аўцюкі, Калінк.). КЛЯНО'УНІК I м., тое, што кляновік. Ды не пі ты гэты халодны клянбунік (Баравікі, Светл
Дадатковыя словы
дзяўбціся, дзіямяінкі, клыкаць, клыпаць, клюнуць, ключына, клявацца, клявека, кляймбўка, кляймоука, клянбвік, клянбўнік, клянкбў, клянок, кляноунік, кляніна, кляніны, кляш, клівўн
16 👁