КЛАПАТА'ЦЬ незак. клаіпацідца. Лесу клапатаў, не далі (Палессе, Чач.). КЛАЧА'НКА ж. салом а (мятая)- Пасля маладьбы заеталася адна клачанка (Неглюбка, Ветк.). Параўн. клычанка, клычань. КЛ Е'ВЕРАШН IК м., бат. канюшынішча. На клёверашніку пасуцца калхозныя каровы (Літвінавічы, Карм.). Параўн. клёверышчаКЛЕ'ВЕРЬІШЧА н„ бат., тое, што клёверашнік. Клё- верышча іпераворваюдь'і сеюдь травы (Баравікі, Светл.)КЛЕ'ЙМАТ м. клімат. Вярнулася мая дачка з Сібіры, 'клёймат ёй там не снадабаўся (Ямпаль, Рэч.). КЛЕ'ЙМІЦЬ незак. клеймаваць (лес). Лес клеймяць клеймом (Холмеч, Рэч.). КЛЕЙМО'ВАЧНЫ прым. да кляйімо. Бегі прыяясі мне клеймо,вачны малаток (Аравічы, Хойн.)КЛЕ'КАЦЬ незак. клекатаць. Бусял часта клекае ў гняздзе (Лядцы, Светл.). Параўн. клектаць, клёкаць. кракаць у 3 знач. КЛЕІўТА'ЦЬ незак., тое, што клёкаць. Увесь вечар клекталі буслы (Піркі, Браг.). Параўн. клёкаць, кракаць у 3 знач. КЛЕНО'ВІК м. сок (кляновы). Кленовік ужо пацячэскора (Бабовічы, Гом.). КЛЁП м. вастрыё (касы)- Новую касу трэба добре адкляпаць, штоб быў роўну клеп {Калінін, Хойн.). КЛЕ'ПКА ж. 1. клёпка. Мой стары раней рабіў боякі i цэбры, то й клёпкі булі ў нас (Заходы, Лельч.); Коб у мене булі клёпкі, то я б зробіў бу собе бочку (Ляскавічы, Петр.); Клёпкі робяць з дуба ці з ясеня, можна й з граба, а другія ні крэлкія, гніюць скора (Іванаўка, Хойн.). КЛЕСТ м- крыжадзюб. У кляста клюў заходзіць адзін за адзін (Навінкі, Калінк.); Клясты ў нас водзяцца (Лядцы, Светл.); Ты пабач толькі, сколькі клестоў сабралось вунь на Хвоі (Аравічы, Хойя.). КЛЕ'СЦІ незак. клясці. Навошта так ужо клёсці? (Ломыш, Хойн); Клёсді буду, пака i памру (Вышалаў, Петр.); Будзеш ты клёсці ці не будзеш, ад гэтага табе лягчзи не будзе (Тульгавічы, Хойн.). КЛЕ'ТАЧКА ж., пчал. 1. соты. Клётачкі былі поўныя мёду (Сямёнаўка, Рэч.); 2. матачнік. У клётачцы ўжо была матка (Астрагляды, Браг
Дадатковыя словы
еверашн, клапатаць, клеймат, клеймовачны, клейміць, клекаць, клепка, клесці, клетачка, клеі^та'ць, клеіўтаць, клёверышчаклеверьішча, лягчзй, іпераворваюдьі
9 👁