ДРАБЁНКА ж. прылада ( д л я к р ы ц ц я с т р а х і). Куды драбёнку задзелі? 3 чым работаць буду? (Марозавічы, Б.-Каш.). ДРАБІ'ЛКА ж. сячкарня. Штось драбі'лка для сена плоха работав (Стаўбун, Ветк.). ДРАБІ'НА ж. 1. лесвіца. Упаў з драбіны, то насілу ўстаў (Перароў, Жытк.); % бакавіна (калёс), Наваліў сена па драбшу, а кажа, каб мякчэй было (Запясочча, Маз.). Параўн. драбы, дрябіна. ДРА'БКА ж. матыка. Драбкамі капаюць бульбу (Kaпань, Рэч.). Параўн.драпач, драпкач, драчка II. ДРА'БКІ толькі мн. вілы (для насыпання бульбы). Драбкамі бульбу выграбаюць із зямлі i наверх (Там жа). Параўн. драйцы, драпцы. ДРАБНАСЛО'ЙКА ж., толькі адз. від драўніны. Драбнаслбика добра на дранку; можна драць да самага стрыжня (Суткоў, Лоеўск.). ДРАБЦЬГ толькі мн. прыстасаванне (для касы). Kaсілі драбцамі: к касе лапу c пальцамі дараблівалі, каб грэчка радкамі лажылась (Баравікі, Светл.). ДРА'БЬІ толькі мн., тое, што драбіна ў 2 знач. Haгрузіў дроў вышэй драб (Грушаўка, Добр.). Параўн. драбіна ў 2 знач. дрябіна. ДРАВІ'ЦКА.дас. цёлка (першага ацёлу). Той год была дравіцка, a цяпер другога дялёнка прывяла (Засінцы, Ельск.). Параўн. дровіца. ДРАВО'ТНІК м. дрывотня. Там дзесьці каля дравотніка яна стаяла (Кароткавічы, Жлоб.). Параўн. дрывятня. ДРАВЯ'НЫ прым. стары (npa дрэва). У нашым лесе вельмі многа дравяных дрэў (Халочча, Чач.). ДРАТАЦЬ незак. стукаць. ён драгаў к нам, алі я не аткрыла (Ветлін, Par.). ДРА'ГЛІ толькі мн. квашаніна. Драглі вунесь у сенцы, штоб застылі добрэ (Вуглы, Hap.). Параўн. дрыжая. ДРА'ЙЦЫ толькі мн., тое, што драблі, драпкы. Раней сыпалі бульбу рукамі, а не драйцамі (Чарнейкі, Рэч.). ДРАН м„ тое, што дЗерун. Дранбу танюсенькіх напеклі (Заспа, Рэч.). Параўн. дзярун, драпуны, драч II, драчонік, драчоны, дэрун. ДРА'НІЧНЬІ прым. гонта вы (цвік). Дрэнічных цвікоў прывезлі, можна пачынаць работаць (Кароткавічы, Жлоб.). ДРА'НКА I толькі адз., тое, што дзед III. Дзеці дужа
Дадатковыя словы
дзерўн, драбкі, драбнаслбйка, драбнаслойка, драбьі, драбілка, дранбў, дранка, дранічньі, драчбны, дэрўн
17 👁