ГРО'НДЫ толькі мн. нары. Што за гронды ў цябе пад хатай стаяць (Навасёлкі, Петр.). ГРУ'БА ж. трубка. У хаце сёння цёпла, бо добра натапілі грубу (Наваоёлкі, Петр.); Мы каля грубы сушылі абутак (Рудня, Чач.). ' ГРУБА'Я прым. цяжарная. Насця зноў грубая (Хвойнае, Хойн.). ГРУД м. 1. узгорак. На грудзе разлажылі сена, каб сохла (Н.-Гута, Гом.); 2. лоўж. Во груд ляжыць падхлявом, трэба спаліць (Халочча, Чач.)..ГРУ'ДКА I ж. 1. камяк (зямлі). Не кідайце грудкі, бо ў вокны папаідзіцё (Дзвінскі, Ельск.); 2. кавалачак (цукру). Укінь у чай грудку сахару (Неглюбка, Ветк.); 3. грудзі (пчалы). Есць у 'пчалы І грудка. Вось яна. Глядзі (Марозавічы, Б.-Каш.). ГРУ'ДКА II прысл. дрогка. Грудка было ехаць па той дарозе (Буйнавічы, Лельч.). ГРУЗДЗГЛА н. дуглі. Груздзіла чапляецца да аброці (Холмеч, Рэч.). ГРУЗЛЯ'ЦЬ невак. грузнуць. Ня едзь па той дарозі, а то будзіш грузляць увесь час, а то i не вылязіш (Бабовічы, Гом.). ГРУПАВО'ДКА ж. брыгадзір (жанчына). Яна была групаводкай i тры тысячы атрымала (Піркі, Браг.). ГРЬІ'БА ж., тое, што гёньба. Пракусіў сабе ніжнюю грьгбу (Марозавічы, Б.-Каш.). ГРЫБА'ТЫ прым. губаты. У каго ён такі грыбаты ўдаўся (Марозавічы, Б.-Каш.); Ох, ты грыбаты (Неглюбка, Ветк.). ГРЬІБО'ВІЧКА ж. жанчына (якая любіць хадзіць па грыбы). Той, хто добра бярэ грыбы, то прыбовічка называедца (Ручаёўка, Лоеўск.). ГРЫБЕ'НІКІ маслякі. A срыбёнікаў у хвойніку колькі хочаш (Астраігляды, Браг.). ГРЫБКО'УКА ж,- страва (з грыбамі). Хвядот, вазьмі на вячэру адну грыбкбуку, бо нічога не варыла больш (Амелькаўшчьгна, Хойн.). ГРЫБО'УНІК м. пірог (з грыбамі). Пусты пірог не такі смашны. Я часта начьшяла пірагі грыбамі, грыббунік рабіла (Любань, Б.-Каш.). ГРЫ'ВА ж. 1. узгорак. Тая хата на грыві стаіць (Kaмаровічы, Петр.); 2. месца (сухое сярод балота). Я касіў i гроб сена, выграб усё на грыўку (ХоЛмеч, Рэч.). ГРЫ'ЗНІК m.j бат. чыстацел. Грызьнік ета тое, што
Дадатковыя словы
бўйнавічы, грбнды, групавбдкай, грыббў, грыбенікі, грыбкбўку, грыбкоука, грыбоунік, грыва, грызнік, грьіба, грьібовічка, грўбу, грўдзе, грўдкі
13 👁