ГАРАВА'ЦЬ незак. працавиць. Цяпер я болей стаў гараваць, багацейшы стаў (Узнаж, Светл.). ГАРА'НКА ж. ручка (нажа). Зрабіў сабе гаранку во (Бабовічы, Гом.). ГАРАНО'К м. комін. Разваліўся гаранок, i нільзя печ тапіць (Башыца, Б.-Каш.). ГАр Ап О'ЧАК m. пасудзіна (з падМазкай). Дзе той гарапочак дзеўся, скавародку няма чым падмазаць (Любань, Б.-Каш.)ГАРА'ТНІК m. гаротнік. Вось ужо дык гаратнік, большага я яшчэ не бачыў (Забалоцце, Раг.). ГАРАХАВГШЧА «. гарохавішча. На гарахавішчы добрая зямля, гарох зямлю ўдабрае (Марозавічы, Б.-Каш.). Пар&ўн. гарахбуе. ГАр Ах ВЯ'НКА ж. салома (гарохавая). Гарахвянку звозілі ўчора з поля (Майекае, Жлоб.). ГАРАХО'УЕ н. толькі адз., тое, што гарахавішча. Гарахоўе засеялі ў гэтым годзе грэчкай (Запясочча, Жытк.). . ГА'РАЦ м. гарнец. Вылез аттуля ксёндз, усё роўна як чорт ўдзелаўся ў сажу—.ведама; гарцаў дваццаць яе там было (Шарахоўскія Буды, Раіг.). ГАРА'ЧКІ толый мн. абед (пасля пахавання нябожчыка). 3 могілак yce ідуць»a гарачкі (Багданавічы, Карм.). . ГА'РБА ж. воз (вялікі). У нас гарбамі буліўу возяць (Шарпілаўка, Гом.). ГАРБА'К (гарбыль) м. аполак. Гарбакі нада ў кучу скласці. (Халочча, Чач.); Во, гэта гарбак,— не падняць (Халочча, Чач.); Вон ляжыць гарбыль, бачыш? (Піркі, Браг.). ГАРДАВА/ЦЬ незак. пагарджаць. Будзь ласкава, не гардуй, перахрыеці майго ўнука (Багуцічы, Ельск;). ГАРДАВГНА ж. гатунак (каліны). У гардавіны вельмі оалоткія яігады (Пагост, Жытк.). ГАРКАЦІ'ННЕ н. гаркавасць. Не суп, а адно гаркацінне (Халочча, Чач.). ГАРКУ'ША ж. грыб (з чырванавата-карычневай, варонкападобнай шляпкай i бугарком пасярэдзіне). Гаркуша гэта, не бяры яе. Гаркуціы трэба мачыць некалькі дзён, a потым салідь можна (Даманавічы, Калін.). г Ар л АВІ'НА ж. горла. Гарлавіна ў сына баліць усё (Піркі, Браг.); У гарлавіне сдісла, не магу каўтаць (Макрэц, Браг
Дадатковыя словы
булі^у, вянка, гаранка, гарахбўе, гарахоуе, гарац, гардаваіць, гардўй, гаркў, гаркўціы, працавйць
15 👁