ВУ'СЦЯНАК m. затычка. Дзірачка ў скрыні была, яе затыкалі вусцянком. (Барталамееўка, Ветк.). , ВУСЯКА'ЦЦА незак. высмаркацца. Фёдар вусякаўся на вуліцы (Запясочча, Жытк.). ВУТА'К м. самец (качкі). Вутак наскрозь багата дзержаць, a вутакоў — два-тры (Ручаёўка, Лоеўск.). ВУ'ТВА ж. качка (дзікая). Ек мы пасцілі каровы, то й найшлі вутву (Дзяржынск, Лельч., тое ж: Навінкі, KaЛінк.). ВУ'ТНУЦЬ заК. стукнуць. Ен першы мяне вутнуў, а я даў здачы (Багуцічы, Ельск.). ВУХАВА'ДНЬІ прым. сварлівы. То яна ж баба вухавадная (Палессе, Чач.). ВУ'ЦЕРАБ м. поле (пасля выкарчоўвтня). Багато на вуцерабу паработалі (Астрагляды, Браг.). ВУ'ЦІРКА ж. ручнік. Штой-та ты выціраісся навалкай, во ж вісіць вуцірка (Палессе, Чач.). Параўн. выціральнік, выцірка. ВУ'ЦЯЦЬ зак. выцяць, стукнуць. А ён мяне ні разу «e вуцяў (Камаровічы, Петр., тое ж: Антонаў, Ельск.). ВУЦЯНЕНАК м. качаня. Слабенькі вуцянёнак, сядзіць ціхенька (Халочча, Чач., тое ж: Бабовічы, Гом.). Дпраўн. вуцяня. ВУ'ЦЯНУЦЦА зак. выцяцца. Ох, i моцна я вуцянулася (Асінаўка, Светл.). ВУДЯНЯ' «V тое, што вуцянёнак. Наверна, адгіо вуценя заблудзілася, бо не ўсе дома (Марозавічы, Б.-Каш., тое ж: Неглюбка, Ветк.); Трэба ўжы вуценят пакарміць (Каравацічы, Рэч., тое ж: Аравічы, Хойн.). ВУЧЬРЦІЛКА ж. настаўніца. Да нас у школу новая вучыцілка прыехала (Асінаўка, Чач.). ВУША'НКА ж. шапка. Гэтая ж вушанка падыходзіць майму ўінуку (Крупейкі, Лоеўск., тое ж: Багданавічы, Карм.); У мяне нема вушанкі (ЗабалОцце, Раг.); А нука, разбойнік, вярніся дамой i надзень вушанку (Рудня, Чач., тое ж: Кароткавічы. Жлоб.); Зімой хлопцы усе носяць вушанкі (Баравікі, Светл., тое ж: Р.-Каменева, Лоеўск.; Раманавічы, Гом.). . ВУША'ТКАI ж. бочка (драўляная з ручкамі). У вушатцы ў нас заўсёды ёсць квас (Хвойнае, Хойн.). ВУША'ТКАII ж. курыца (з вуійнымі нарасцямі). 3агані вушатку ў хлеў (Неглюбка, Ветк.). іВУША'ЦІЦ м. збанок. Наліла малако ў вушаціц (Майскае, Жлоб