ВІЛЬЗІўМ м. бензін. ПлямЫ цяруцЦа більзІнам добрым (Гарадок, Жлоб., тое ж: Асінаўка, Чач.). Параўн. бяльзш. БІНДА'С м. сякера (плотніцкая). Дзерава сначала біндасам абчэсуюць, каб мягчэй было часаць (Халочча, Чач.). БІНДЖА'К м. пінжак, летнік. Трэба памыдь сабе бінджак (Насовічы, Добр.). БШДЗЮТ м. воз. (дроў). Добра ёй, калі біньдзюг цэлы прытарачылі (ІЦупейкі, Светл.). БІФКА ж. шпілька (самаробная). Бірка зроблена з дрэва (Нісімкавічы, Чач.). БІРКАВА'ЦЬ незак. збіраць плату (натурай). Мы будзем скот пасьці, пойдзіш біркаваць, збіраць хлеб, соль, яйкі (Дубоўка, Добр.). БІРУ'ЛЬКА ж. гузік (самаробны). Бірулька згубілася, а другой такой няма, зрабіць трэба. Мой бацька тады прышываў бірулькі да штаноў (Халочча, Чач.). БІС м. газа. Карасін еты самы; кажуць; бісу німа, трэба купіць (Барталамееўка, Ветк.). БІСКУЧА'ЦЬ незак. прывабліваць. Яна яго біскучае, a ён i не бачыць (Стаўбун, Ветк.). БІТАЖО'К м. палка. Бітажок у рукі ўзяў — мурашкі пабеглі па сьпіне (Дубоўка, Добр.). БІТВА' ж. бойка. Як пакажыцца дзе Зьмітро, знай, будзе бітва (Перароў, Жытк.); Hi було даўней у Гарадцы кірмаша, каб ні була бітва (Задуб'е, Раг.). БІТО'К м. яйцо (моцнае). Яйцо, якім гуляюць наўбіткі,— моцнае, называюць біток (Касцюкоўка, Гом., тое ж: Ручаёўка, Лоеўск.; Халочча, Чач.; Беразнякі, Петр.; Гарывада, Рэч.). БІ'ЦІК м. гладыш (адбіты). Поўны біцік налілі смятаны. Маці ў біцік збірала яйкі (Асінаўка, Чач.). БІ'ЦЦА незак. нераставаць. У жару самую, як работы на полі многа, i рыба б'ецца, а лавіць некалі (Неглюбка, Ветк.). БЩЬ незак. 1. малаціць. Пашлі, бабы жыта біць (Салтанаўка, Б.-Каш.); 2. рабіць (з смятаны масла). Як смятана добрая, дак хутка біць масла, ні сьцягнецца ні капкі (ІЬанаўка, Хойн.); 2. рэзаць (свіней). Біць — гэта бальшую свіньню, калоць — малое парася (Неглюбка, Ветк.); 4. кляпаць (касу). Ты сьнедай, а я касу пайду біцць (Запясочча, Жытк.); 5. мыць бялізну (пранікам). Учора сарочку бша на рацэ (Марозавічы, Б.-Каш