Матэрыялы для дыялектнага слоўніка Гомельшчыны (1975). Частка 1

ВІЛЬЗІўМ м. бензін. ПлямЫ цяруцЦа більзІнам добрым (Гарадок, Жлоб., тое ж: Асінаўка, Чач.). Параўн. бяльзш. БІНДА'С м. сякера (плотніцкая). Дзерава сначала біндасам абчэсуюць, каб мягчэй было часаць (Халочча, Чач.). БІНДЖА'К м. пінжак, летнік. Трэба памыдь сабе бінджак (Насовічы, Добр.). БШ ДЗЮ Т м. воз. (дроў). Добра ёй, калі біньдзюг цэлы прытарачылі (ІЦупейкі, Светл.). БІФКА ж. шпілька (самаробная). Бірка зроблена з дрэва (Нісімкавічы, Чач.). БІРКАВА'ЦЬ незак. збіраць плату (натурай). Мы будзем скот пасьці, пойдзіш біркаваць, збіраць хлеб, соль, яйкі (Дубоўка, Добр.). БІРУ'ЛЬКА ж. гузік (самаробны). Бірулька згубілася, а другой такой няма, зрабіць трэба. Мой бацька тады прышываў бірулькі да штаноў (Халочча, Чач.). БІС м. газа. Карасін еты самы; кажуць; бісу німа, трэба купіць (Барталамееўка, Ветк.). БІСКУЧА'ЦЬ незак. прывабліваць. Яна яго біскучае, a ён i не бачыць (Стаўбун, Ветк.). БІТАЖО'К м. палка. Бітажок у рукі ўзяў — мурашкі пабеглі па сьпіне (Дубоўка, Добр.). БІТВА' ж. бойка. Як пакажыцца дзе Зьмітро, знай, будзе бітва (Перароў, Жытк.); Hi було даўней у Гарадцы кірмаша, каб ні була бітва (Задуб'е, Раг.). БІТО'К м. яйцо (моцнае). Яйцо, якім гуляюць наўбіткі,— моцнае, называюць біток (Касцюкоўка, Гом., тое ж: Ручаёўка, Лоеўск.; Халочча, Чач.; Беразнякі, Петр.; Гарывада, Рэч.). БІ'ЦІК м. гладыш (адбіты). Поўны біцік налілі смятаны. Маці ў біцік збірала яйкі (Асінаўка, Чач.). БІ'ЦЦА незак. нераставаць. У жару самую, як работы на полі многа, i рыба б'ецца, а лавіць некалі (Неглюбка, Ветк.). БЩЬ незак. 1. малаціць. Пашлі, бабы жыта біць (Салтанаўка, Б.-Каш.); 2. рабіць (з смятаны масла). Як смятана добрая, дак хутка біць масла, ні сьцягнецца ні капкі (ІЬанаўка, Хойн.); 2. рэзаць (свіней). Біць — гэта бальшую свіньню, калоць — малое парася (Неглюбка, Ветк.); 4. кляпаць (касу). Ты сьнедай, а я касу пайду біцць (Запясочча, Жытк.); 5. мыць бялізну (пранікам). Учора сарочку бша на рацэ (Марозавічы, Б.-Каш