ДЭРУ'Н м., тое, што дзерун. Сегонні дзруны на снеданне пекла (Дзяржынск, H ap). Параўн. дзярун, дран, драпуны, драч II, драчонік, драчоны, СКАРАЧЭННІ I УМОУНЫЯ АБАЗНАЧЭННІ 1. H a з в ы р а ё й а у Го м е л ь ш ч ы н ы Акц — Акцябрскі; Б.-Каш.— Буда-Кашалёўскі; Браг.—Брагінскі; Ветк.— Веткаўскі; Гом.— Гомельскі; Добр.— Добрушскі; Ельск.-— Ельскі; Жлоб — Жлобінскі; Жытк — Жыткавіцкі; КалІнк.— Калінкавіцкі; Карм — Кармянскі; Лельч — Лельчыцкі; Лоеўск.— Лоеўскі; Маз.— Мазырскі; Hap.— Нараўлянскі; Петр.— Петрыкаўскі; Раг.— рагачоўскі; Рэч,— Рэчыцкі, Светл.— Светлагорскі; Хойн.— Хойніцкі; Чач.— Чачэрскі. * 2. Г р а м а т ы ч н ы я i c f ы л i с т ы ч н ы я пa м e т ы аг*-ў агульны род; аеудж — асуджальнае; бат.— батаінічнае; выкл.— выклічнік; груб.— грубае; дзеепр.—дзеепрыметнік; дзеясл.— дзеяслоў; ж — жаночы род; заал.— заалагічнае; займ.— займеннІк; зак.— закончанае трыв.анне; злучи.— злучнік; зневаж.— зневажальнае; знач.— значэйне, іран.— іранічнае; лаянк.— лаянкавае; ласк — ласкальнае; лічэбн.— лічэбнік; м.— мужчынскі род; н.— ніякі род; неадаб р.— неадабральнае; незак.— незакончанае трыванне; павел.— павелічильнае; памянш.— памящнальнае; пар. ст.— параўнальная ступень; ітараўн.— паўаўнайце; перан.— пераноснае; прым.— прыметнік; прыназ.— прыназоўнік; прысл.— прыслоўе; спец.— спецЫяльнае; толькі адз — толькі адзіночны лік; толькі мн.— толькі множны лік; уст.— устарэлае; часц.— часціца
Дадатковыя словы
велічйльнае, дэрун, злучй, па^аўнайце
23 👁