Слоўнік народных промыслаў і рамёстваў Беларусі (2010). М. М. Макарэвіч

 ◀  / 131  ▶ 
с. 216]; [падвалока]. 'Сетка, меншая за невад, але большая за заезнік; невадок' [Баханькоў, с. 223]; Ёсь i рачныі падвалокі i азёрныі. Летам падвалокый лавілі чалавек пяць-шэсь на азірах, i тры лодкі нада було [Мазурына Мёр.]. Рачная падвалока была меншая за азёрную [Манякова Мёр.; Крыўко, с. 251]. ПАДВАЛО'КА2. 'Рыбалавецкая брыгада, якая ловіць падвалокай'. На чале нашай падвалокі стаіць вопытны брыгадзір [Мікольцы Мядз.; СЦГ, с. 259]. ЛАДДА'ЧА. 'Месца, дзе апускаюць сеткі'. Паддачу замяло за ноч сьнегам - прышлося раніцай чысьціць i толькі тады апускаюць невад пад лёд [Чараўкі Мядз.; СЦГ, с. 260]. ПАДСА'КА [ПАДСА'ЧАК], ПАДХВА'ТШК [ПОДХВАТ, ПОДХВАТКА, ХВАТКА]. 'Рыбацкая прылада - сетка, нацягнутая на асадку, якая нагадвае палову рэзанага конуса'. Хадзілі на рыбу с падсакаю [Янкоўскі-1, с. 136]; Падсака- сачок, што падхватуюць рыбу [Пярэдзелка Лоеў.]. Там без падсакі не абойдішся [Карпаўка Лоеў.; ДСЛ, с. 236]; Патсачак с старой сеткі робяць, а хто з марлі, як малькоў лавіць [Ляхавічы Дзярж.; СЦГ, с. 266]; Патхватнік на рыбу, патхватнік робіцца зь нітак, сетка такая, нацягваецца на дрот або абруч [Нізок Уздз.; СЦГ, с. 269]; Подхват - сачок такі на рыбу [Сямурадцы Жытк.; ТС, т. 4, с. 113]; Трэба іты позычыты в сусіда подхватку [Чарнаўцы Брэсц.; ДСБ, с. 173]; [хватка]. 'Падсака, пад'ёмнік для лоўлі рыбы' [Крывіцкі, с. 173]. ПАДУ'3 ДА [ПАДУ'СТА]. 'Рыба падуст'. Падузда- красівая, белая, балыпая рыба, пат сподам як бы абрэзана [Быстрыца Астр.; СПЗБ, т. 3, с. 322]; Падуста - рыба, форма сялёдкі, адна з іх жаўтаватая, а другая форма - белая, савершэнно рот у яе пад рыльцам [Мішневічы Шум.; СПЗБ, т. 3, с. 322]; Сягонні добра бярэцца падуста [Падбярэззе Віц.; Каспяровіч, с. 221]. ПАДХВАТКА. 'Маленькая сетка, употребляемая для ловли рыбы зимой'. Пайду рыбу лавіць падхваткаю, шмат задушкавалася каля мосту [Лядцо Пух.; Шатэрнік, с. 191]. ПАЛЕНА-ПАПЛАВО'К. 'Паплавок з палена, які прымацоўваецца пасярэдзіне матыркі'. Палена-паплавок пасярэдзіні вяроўкі прычэпліваіцца [Туркова Мёр.]. У палена-паплаўка вяроўка прывязываіцца з двух бакоў унізу ат яе - грус, a ў вярху - жылка, a далі - трайнік [Цімошкава Мёр.; Крыўко, c. 251]. ПАЛО'НКА [ПОЛО'НКА ПОЛО'МКА, ПУЛО'НКА], ПЕ'ЛЬКА [ПЕ'ЛЯ], ПРАЛО'МКА, ПРОТА, ПРО'ЛАБКА, ПРО'РАБ, ПРО'ДУХ, ПРО'ЛУБКА, ПРО'ЛУПКА, ПРО'ЛАБКА, ПРО'ЛАПКА, ПРО'ЛУМКА, ПРО'ЛАМКА, ПРО'ЛУБ, ПРО'ЛУП, ПРО'ЛУБА, ПРО'ЛАБА, ПАНІЎКА ЛУ'НКА. 'Палонка, прадушына, прабітая ў лёдзе для лоўлі рыбы'. Зімой праб'еш пешкый прогу, сядзіш i ловіш рыбу [Манякова Мёр.; Крыўко, с. 252]; У пролабцы зімой ловюць [Пераброддзе Мёр.]. Пролубка мая замёрзла [Манякова Мёр.; Крыўко, с. 252]; Прораб праб'еш зімой іш возеры i ловіш [Камянполле Мёр.; Крыўко, с. 253]; Шчукі пазадыхаліся - продуху не было [Быстрыца Астр.; СПЗБ, т. 4, с. 109]; Пролубка на рэчцы [Чычалі Швянч.; СПЗБ, т. 4, с. 109]; Пролумка прасечана [Рудня Чэрв.; СПЗБ, т. 4, с. 109]; Пролуб прарубліваецца [Ахрэмаўцы Брасл.; СПЗБ, т. 4, с. 110]; Прабіваюць
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

ладдача, лунка, падсачак, падхватшк, падёмнік, пелька, пеля, поломка, полонка, прабеш, праломка, пролаба, пролабка, проламка, пролапка, пролуба, пролуп, пролупка, пулонка
3 👁
 ◀  / 131  ▶