Слоўнік народных промыслаў і рамёстваў Беларусі (2010). М. М. Макарэвіч

бучу - усёнак, рак заходзіць туды, па бучу ходзіць [Лісна В.-Дзв.; СПЗБ, т. 5, с. 230]. ВЫ'ДАЛ БАНКА, ДУБГЦА, КАЯ'К, КОМЭ'ЛНЫК, ПАТУ'ШШК, ПЛАЎНГК. 'Лодка, выдзеўбаная з дрэва'. Выдалбанка- з тоўстага дзерава, балыпынство з ліпы, з асіны выдалбаюць [Рудня Чэрв.; СПЗБ, т. 1, с. 349]; Дубіца- лотка ні збіваная, а выдалбаная з дрэва [Мярэцкія Глыб.; СПЗБ, т. 2, с. 99]; Дубіца - лодка, прамоя карыта. Паддзеланы дзве даскі з бакоў, як крыжы [Камянполле Мёр.; Крыўко, 246]; Каяк з дзерава выдалбаны, на каяку паехаў [Жылі Іўеў.; СПЗБ, т. 2, с. 450]; Комэлнык - с товстого дуба [Лапацін Пін.; ДСБ, с. 103]; Мы на патушніку возера пераплывалі з аднаго на другі берах [Рудня Чэрв.; ММГ, с. 86]; Мой плаўнік патрабуе рамонту, цячэць [Тур'я Чэрык.; КСУМ, с. 332]. ВЫЛІВА'ШКА, ЛЕ'ЎКА. 'Чарпак з кароткай ручкай для вылівання вады з лодкі'. [Вылівашка]. 'Шуфлік, чарпак з кароткай ручкай для вылівання вады з лодкг [Баханькоў, с. 220]; [леўка]. 'Toe, што i вылівашка ' [Баханькоў, с. 223]. ВЬГЦЕРАК. 4 Рыба, якая аднераставана'. Мама, мы пойдзем лавіць выцерак [Міколыды Мядз.; СЦГ, с. 76]. ВЬГЕЗД [ВЫТЗД], ЦЯГГ. 'Адна з дзвюх доўгіх вяровак, якімі падцягваюць заезнік к берагу'. Выізды застуўляюць невад цягнуцца, плыць [Пераброддзе Мёр.]. За выізд дзіржацца i цягнуць невад да бірага [Манякова Мёр.; Крыўко, с. 245]; Далёка закінуў заезьнік, ні хапіла выізда да берага [Баханькоў, c. 220]; [цягі]. 4Toe, што i выізды ' [Баханькоў, c. 225]. ВЫКІДА'НКА, БЕЗРЯ'ЖКА, ПЕРЕМЕТА. 'Стаўная аднасценная ці трохсценная сетка'. [Выкіданка]. 'Стаўная аднасценная або трохсценная сетка' [Крывіцкі, c. 167]; [безряжка]. 4Toe, што i выкіданка' [Крывіцкі, c. 166]; [перемета]. Toe, што i выкіданка' [Крывіцкі, c. 171]. ВЭ'НДЗІР, ГГЗКА, КАШО'ЛКА, ЛІБГЛА, РАКАЛО'ЎНЯ, РАКО'ЎНІЦА, ШПГЛЬКА. 'Прылада для лоўлі ракаў'. Кінь ты гэны вэндзір, лаві лепій рукамі, дык болій наловіш [Ляшчынск Мядз.; СЦГ, c. 77]; Гізкаракаў мэцаць [Глівін Барыс.; СПЗБ, т. 1, c. 443]; Сплеценую з пруццяў кашолку намазвалі цестам i глінай i апускалі ўніз у раку, так ракаў лавілі [Мішневічы Шум.; СПЗБ, т. 2, c. 448]; Лібілам ракаў лавілі [Рудня Астравітая Чэрв.; СПЗБ, т. 2, c. 653]; Ракалоўня, як карзіна, унутры ложат паджараную лягушку ілі тухлую рыбу, i ракі залазят [Пасіене Лудз.; СПЗБ, т. 4, c. 265]; Ракоўніца ціпа карзіны [Вялікія Нястанавічы Лаг.; СПЗБ, т. 4, c. 266]; Шпільку з жабай утыкалі ў зямлю, у вадзе, i як прыпаўзуць ракі тады ён кубар у ваду i пад ніз падстаўляе, i яны, ракі, тады ўваляцца, ад жабы адрываюцца- i ў кубар [Ухвала Круп.; СПЗБ, т. 5, c. 496]. ВЯТАЛ, [ВЯТАЛА, ВЯТУЛ, ВЯТЯЛ, ВЯТЕЛА, ВЯГЕ'ЛА, ВЯТЯЛА, ВЯГГЛА], БАЛА'БА, ГРУ'МЖА, КАЛЕ'КА, МАЛЬКА'Ч, МЯНТУ'З, МІНТУ'З [МАНТУ r3, МАНТУ'С, МЫНТУ'З, МАТУ'З, МЕНЁ'К, МЕНЬ, МЕНТУ'3, МЯНТУ'С, МЕНТУГЗЪ, МНЯК, МЯНЁГК, МЯК], НАЛГМ, РО'ПУХА. 'Рыба мянтуз'. У нас называецца вягал i вягул [Мярэцкія Глыб.]. Вягал зімою нарастуіць i лезіць у нараты. Вягялы мяхкія