ВЕ'НЦЭ. 'Венчык, верхні край у глінянай пасудзіне'. Горшчок мае вушко, венцэ, дно [Хотамель Стол.; TC, т. 1, c. 112]; [венцэ]. 'Верхний венчик горшка' [Вярэніч, с. 188]. ВГРНІК, ГАНЧА'К, СПО'ДАК. 'Ніжняя частка ганчарнага круга'. Вірнік гэты абароты быстра робіць [Кальчуны Ашм.; СЦГ, c. 61]; У мяне дык ганчак нешта перастаў круціцца [Івянец Валож.; СЦГ, c. 87]; Звэрху сподка ідэ шпэнь [Вярэніч, c. 179]. ВУ'ШКО [ВУ'ХО]. 'Ручка (збанка, кубка, гаршка)'. За вушко бяры кубак, ні будзя такі гарачы [ДСЗ, c. 34]; [вухо]. 'Ушко, ручка глиняной посудины' [Вярэніч, с. 192]. ВЫВОДЫ ТЫ. 'Тянуть, вытягивать глину на кругу вверх' [Вярэніч, с. 188]. ВЫГИНАТЫ. 'Выводить венчик' [Вярэніч, с. 188]. ВЫРОБЛ'АТЫ. 'Изготавливать посуду' [Вярэніч, с. 188]. ВЭ'РЦЯГА. ' Гліняная міска з высокімі сценкамі, у якой церлі мак, ягады, пяклі бабку i інш.' Чоловік фурою возіць вэрцягі [Цыхун, с. 188]. ГАНЧА'Р [ГОНЧА'Р, ГЫНЧА'Р], ГАРШКАЛЕ'П [ГОРШКОЛЕ'П], ГАРШКО'ЎНІК, ГАРШЧА'Й [ГОРШЧА'Й, ГАРШЧА'Н], ГАРШЧЭ'ШК, [ГОРШЧЭ'ЧНЫК], ГЛШЯ'ШК, ЛЯПЯ'ШК, ПОГО'РШШК. 'Майстар, які займаецца вырабам глінянага посуду'. Пойдзем да ганчара за гарнушкамі [Азярэцк Сен.; Каспяровіч, с. 75]; Ганчар возіць пасуду [Старына Сміл.; Шатэрнік, с. 64]; Быў большы крух, камок гліны ганчар паложа, нагамі круця, рукамі гліну выцягвая, што нада, тоя выцягвая i ў печы выпальвая [Темзы Шальч.]. Ганчар гаршкі вырабляў [Рыбчына Віл., Рудня Астравітая Чэрв.; СПЗБ, т. 1, с. 420]; У Крычаўскім раёне шмат гынчароў [Міцькаўшчына Мсцісл.; КСУМ, с. 144]; Гаршкалепы былі раней, а цяпер іх няма, цяпер усю пасуду ў магазіні купляем [Івянец Валож.; СЦГ, с. 91]; Гаршкалепы гаршкі ляпілі [Дакудава Лід.]. У нас не было гаршкалепаў, не рабілі гаршкоў [Магуны Паст., Ністанішкі Смарг.; СПЗБ, т. 1, с. 431]; Вон горшколеп поехаў [М. Малешава Жытк.; ТС, т. 1, с. 223]; Ны бызар ныехыла гаршкоўнікыў [Хвёдараўка Краснап.; КСУМ, с. 133]; Гаршчай збаны вырабляе [Вецярэвічы Пух.; СЦГ, с. 91]; Горшчай прыехаў: трэ купіць гладышок [Хачэнь Жытк.; ТС, т. 1, с. 223]; [горшчай]. Гончар' [Вярэніч, с. 189]; Гаршчан быў, гаршкі з гліны рабіў [Мярэцкія Глыб.; СПЗБ, т. 1, с. 431]; Да гаршчана трэба йсьці вунь той сьцешкай [Ляшчынск Мядз.; СЦГ, с. 91]; Гаршчэчнік вазіў i продаваў гліняную пасуду: гаршке, збанке, гляке, міскі [Вялікая Byca Уздз.; СЦГ, c. 91]; Гаршчэчнік гаршкі дзелая [Азяраны Раг.]. Гаршчэчнікі гаршкі рабілі [Глівін Барыс.; СПЗБ, т. 1, c. 432]; Глінянікі ездзілі i прадавалі гаршкі [Беразіно Докш.; СПЗБ, т. 1, c. 450]; [гончар]. Гончар' [Вярэніч, c. 188]; Наш ляпяник лепиць гаршке ў сваёй ляпянцы [Касцянева Шчуч.; Сцяшковіч, c. 247]; Погоршнікі прывезлі гаршчкі [Пярэдзелка Лоеў.]. У нас погоршнікаў нема, ніхто не лепіць горшчыкі [Чаплін Лоеў.; ДСЛ, c. 230]. ГАНЧА'РНЯ1, ГАРШЭ'ЧНЯ. 'Ганчарная майстэрня'. У ганчарні з гліны ганчар рабіў тое, што нада было людзям [Гемзы Шальч.; СПЗБ, т. 1, c. 420]; 3 ганчарні прывезлі пасуду [Старына Сміл.; Шатэрнік, c. 64]; Я пайду ў ганчарню