Лексіка гаворак Беларускага Прыпяцкага Палесся (2008)

ВЯЗАЛЬШЧЫК везал'шчык м. 147. уйазал'шчык м. 146. гл. вязальнік. ВЯЗАЛЬШЧЫЦА в' азал'шчыца ж. 147. гл. вязальніца. ВЯЗАНКА в' азанка ж. 109, 147, 178. в'азанка ж. 122. 1. снопік ільну, каноплі 122, 147. // Беры мален'кійе в'азанкі, то скорэй посохнуц' 122. 2. снопік каноплі 93а, 109, 112, 134а, 135. 3. сноп травы. ВЯЗАНКІ в' азанкі мн. 98, 126. снапы каноплі. // В'азанкі у конопл'ах робац' 126. ВЯЗАННЕ виазанне н. 67. вязка. ВЯЗАЦЬ вазац' незак. 24, 120, 132, 196, 202, 204. в'азаті незак. 26, 29, 31, 33, 59, 60, 72, 80, 98, 105, 126. вязаць. // Важуц' бабы снопы і ставац' у копу 196. ВЯЗКА в' аска ж. 56, 109, 144, 186а. в'йаска ж. 144. віеска ж. 46. сена, салома або канюшына, звязаная саломай. // Віеска - то тры-пац' шчынкоў сена 46. ВЯЗОК в' азок м. 75, 75а, 91, 112, 133, 134а. ручка касы. ВЯЛАЧКА в' алачка ж. 137. гл. веялка. ВЯНОК вінок м. 29. вынок м. 49. 1. круг снапоў у капе 29. // Йак кругом обложыў, то вінок 29. 2. каласкі, выбраныя з апошняга зжатага снапа і звязаныя ў пук 49. ВЯРХНЯК верхн'ак м. 80, 137, 184. верхні сашнік. ВЯРШЫЛЬНІК вершыл'нік м. 108, 113, 115а, 116, 116а, 121. чалавек, які вяршыць стог. ВЯСНЯНКА весн'анка ж. 60, 75, 75а, 79, 79а, 91, 95, 99, 124. высн'анка ж. 67. высненка ж. 65. яравая пшаніца. ВЯТРАК вітрак м. 26, 29, 31, 32, 51, 71, 72, 98, 105, 120, 124, 132, 133. ветраны млын. // Повіз молоті ў вітрак 26. ВЯЦІСТАЕ ПРОСА ветістайе проса н. 103. добрае проса. // Кажно ралцэ ідэ то і ветка, ветістайе проса 103. ГАИДАИ гайдай м. 49, 178. 1. той, хто працуе ўвесь час на конях 178. 2. чалавек, якога наймаюць для перагону жывёлы 49. ГАИДАР гайдар м. 24, 192а. гл. гайдай 2. ГАКІ гак! мн. крук для гною. // Гак! - то который рвут гнуй у хліві 29. ГАЛАВА голова ж. 24, 95. галава ж. 186а. 1. гл. баравое жыта 186а. 2. ніжняя частка снапа 24, 95 // Зв'азала снопа з вылызнойу головойу 24. ГАЛАВАЧ галавач м. 186а. гл. баравое жыта. ГАЛАВЕШКА галавешка ж. 120, 122, 123, 132, 133, 137, 142, 146, 147, 156. головешка ж. 108, 112, 115, 115а, 116, 116а, 119, 120, 121, 122, 123, 128, 129, 130, 131, 132, 133, 137, 142, 146, 147, 156. чорнае вялікае зерне, якое часам вырастае ў просе. // Ой багазно галавешкі ў просі 146. Головешкаў многа, хорошэ проса 137. Головешка - то возмеш і рукі попоганеш 112. Головешка, то пропускайеш чэрэз огон', каб йейо не было 135. Головешка, проса його парылі горачай водой потом холодной 122а. ГАЛАВІСТЫ ЛЕН галавісты л'он м. 169. добры лён. ГАЛАВІЦА галавща ж. 91, 93а, 95, 98, 120, 124. головыц'а ж. 112, 119, 120, 124, 126, 128. зерня першага сорту. ГАЛАЙДА голайда ж. 29. гатунак ячменю. ГАЛАЎКІ голоўк! мн. 29, 120. галоўкі мн. 152, 154, 156а, 158, 169, 183, 190, 191. гулувкэ мн. 49. 1. канец узаранага поля 29, 120 // Зішла корова на голоўк! 29. 2. гл. вазварот 152, 154, 156а, 158, 169, 183, 190, 191. ГАЛАЎНЯ голоўн'а ж. 7а, 20, 21, 39, 41, 43, 109, 122, 123, 134а, 156а, 167, 174, 183, 184, 186, 186а. галаўн'а ж. 109, 123, 134а, 156а, 167, 174, 178, 186а, 192а, 202, 204. гл. галавешка. // Сіл'на багата галаўн! ў просі 192а. ГАЛЬВА гал'ва ж. 46. частка бараны, у якую ўстаўляюць зуб'е. ГАНКІ гонкі мн. 98, 124, 126. гл. гоні. // Гонкі згораў на дваццац шагоў меншэ, чым загон 98. Гонк! - соток шэсц' на повторы копы 124. ГАРА гора ж. 26, 31, 32, 46, 71, 80, 98, 109, 120, 122, 123, 124, 132, 133, 137, 138, 142, 144, 156, 178, 183, 192а. гура ж. 72, 109. 1. участкі, якія не апрацоўваюцца 26, 31, 32, 46, 71, 80, 98, 105, 120, 124, 132, 133, 137, 138, 144, 156, 178, 183, 192а. // Пару раз оралы на горэ, хоч сей, хоч не сей, не хоча расц! 72. Гора не ўродыт, но насшн'а нэ зводыт 32. На горы ніхто не с!йе, бо на й!й вугарвайе 144. 2. высокі пясчаны ўчастак 35, 46, 122, 123, 130, 142, 156, 183. // І нэ с!й, бо зовсім гора 35. Дарма, што гора, а жыта добрайе 183. 3. куча 109. ГАРАХАВЕННЯ горохвен'йе н. 120а. гороховшне н. 120. поле пасля гароху