Ясыр—0 v M i a M ярасьць разпалася на дзьве формы: ярасьць i юрнасьць. Першае—ярасьць, утрымала паняйьце буйна'сьці, палкасьці, жарчыстасьці, гарачнасьці, гранічачай з пахотлівасыцо; другое— юрнасьць, затрымала пры сабе выключил значэньне пахот/іівасьці, „Хоць стары, але яры" аб чалавеку старым, але яшчэ сільпым i палкім. Ярыцца, знача—жарыцца, raрэпь, кіпець. Перанраны, гіерагарэўшы, пэрапылаўшы, перакігіеўшы. Ярун, яруха, ярны, у тымжа значэньні што i яры, але з адценкам, намякаючым на пахотлівасьць. Ю рныу знача пахотлівы. Юрыцца, дурэць, бушаваць: „Бычкі Ю рань", „Ю рбабу бярэ", „На цябе юр нанаў* (прыклады з Насовіча 725стр.). Выходзячы з вышэйсказапага, нашае слова Ярасьць будзе азначаць тос-ж самае, што лац. „Pasia", ням. „Leidensdiaaftlichkeit", рас..страсть", польск.„ namiętność". Юрасьць жа тоя, што рас.— „похотливость". ЯСЫР кіргізск. палон. ЯХОНТ, дарагі камень; карунд. ЯЧЭЯ, разгародка, клетачка воску; вузн/ца, вуза, вузавдгы. ЯЧЭЙКА, вуземка. JDЯЧМЕНЬ, ячмень, ячны, ячнік, крупнік з ячменных, ячных круп. ЯШМА, яспіс. ЯЩЕРИЦА, яшчарка, яшчар. ЯЩИК м. скрыня, скрынка, скрыначка. e. * 0VMIAM м. ц/мвян