Яд— Яры поўны, здаровы, крумяны; ядравгць, сьпець, налівацца. ЯД м атрута; труць. Труцьцю сэрца заліў. ЯДОВИТЫЙ, трутны, тругнасьць, трутнгць. ЯЗВИТЬ, кусдць, раніць, калоць, шкіл/ць. ЯЗВА ж. ряна, раскуліна; мор. ЯЗВИТЕЛЬНО, кусьл/ва, кал/оча, бал/оча; дашкл/ва; ўшчыпл/ва. ЯЗВИТЕЛЬ, кусьл/вец, дашкульнік—ніца, дашкіляць. ЯЗЫК м. цг. слав, язык, язычок, язычышча, язур. У значэньні—народ мова—ўжывалася ў царк. славянскай мове i з яе перайшло у нашу старую лігэратурную мову. Иже мя милостивы Бог з того языка на свет пустил (Скарына). ЯЗЫКОВЪДЕШЕ, мовазндуства. ЯЗЫЧЕСТВО, паганства. Для нашых пра-прадзедаў кожды чужынеіх быў паганінам. ЯЗЫЧНИК м. пагднін, паганка. ЯЗЫЧОК ў чаравіках; штрыплік. ЯЙЦО ср. яйко, яйкі, ягчка, яўчны, ягчнік, яечня. ЯЙЦЕВИДНЫЙ, яйкаваты. ЯИЧНИК м. мац/нец. ЯКОРЬ м. иатв/га. ЯМЩИК м. пачтяр; ваз/ла. ЯНВАРЬ, першы месяц у годзс; студзень, а больш згодна было-бы з духам нашай мовы сьц/оДЗень. ЯНТАРЬ, выкопная цьвёрдая смолка; бруштын. ЯРЛЫК м. татар, грямата, ліст. ЯРМАРКА ж. нямецк. торг; кірмяш. ЯРУС м. повысь, повышкі, цябло. Кулі зложаны у тры повысі. Насадзіў асецьу дзьве полысі, повышкі. ЯРЫ, палкі, сярдзіты, злы; у нашаі'і мове слова