Весь— Вещество 62 ластаўчына, рабацьцё. Строткі, стратаватая, страц/зна. ВЕСЬ, ВСЯ, ВСЕ мн. ВСЪ заімак: увесь, уся, у сё' мн. усе; ўсуьнкі, усёханька. ВЕСЬМА, вульмі. Вельмі добра. Вельмі многа. В е л ь м а д о б ры чалавек. ВЕТЛА ж. расьц. лаза. Гбалі мы дугу вязовую, с а гнем i лазовую. ВЕТХІЙ, стары, старадаўны, пракаветны, друзлы, старавутны. С т а р и закон. С т а р и чалавек. Д р у з ли старац, будынак; Д р у з л а е адзеньне. П р а к а в е т н а я прауда. С т а р а в е т н а я кніга. С т ар аветні к, антиквар. ВЕТОШКА, старынка, старызна, дзярмо, дзярмядзіна, рыз/нка, ганучка, ганчярка, лахміна, лахмак, сьц/рка. ВЕТОШЬ, друхло, друхлядзь, хломазд. ВЕТХОЗАВЪТНЫЙ, старазаконны. Старазаконныя кнігі. ВЕТОШНИК м. таргоўшчык старымі лахманамі: рызнік ВЕТШАТЬ аб чалавеку — старэць; аб рэчах — знаш ы вацца. ВЕТЧИНА ж. высалены i прадымлёны сьвінны кумпяк: дымляніна, кумпячына, вангл/на. ВЕХОТЬ ж. агульн. слав, пук саломы да мыцьця начыньня, на высьцілку ў боце: вехаць, вехцяваць. ВЕЧЕРНІЙ, вячорны. В я ч о р н и змрок. Вячорны адпачинак. ВЕЧЕРИНКА, вечарынка, вечарнща, ігрышча. ВЕЧЕРНЯ, вячзрня, у каталікоў— нушпар. ВЕЩЬ ж. асобная адзінка, кождая нежывая адзінка: рэч. Злажы свае рэчы. Ўсякай рэ чы дай сваё мейсца. I стол i іголка р э ч и. ВЕЩЕСТВО ср. адарванае паняцьце ўсяго сьветавога i прыроднага: матэрыя. Чалавек зложан з м а т э р ы і i істасьці, з цела i души. Сьвет у я ў