Верет—Вертушка 60 крыва ее р а ц е н ц а. Лоб крупном, нос сучком, бруха лубком, хвост ве рця ном. Верацяно, В з р а ц е й н і ц а, названьне адмены вужак. ВЕРЕТЕНО, ў машынах i прыладах: вось, цэўка, па якой што небудзь авяртаецца, i ВЕРЕТИЩЕ ср. грубая каструбістая тканіна, з якой шыюць мяшкі: зрэбьбя, пдкульля. Ходзіць у з р эб ьб і,ў пакульлі, Зр э бн а я, п а к у ън а я кашуля. ВЕРЗИЛА, рослы сільны няскладны чалавек: галабунь, дрдба, даўгди, даўгайла. ВЕРИГИ мн. жалезныя аковы ношаныя збауўяючыміся на голым деле; ратуг/. Пастом i p a туга м і каваньімі цела иарыу. ВЕРСИФИКАЦ 1Я лац. пісаньне вершаў, вершаваны склад; вершаваньне, верш афікація. ВЕРСТАТЬ, paj/няць, зраўніваць, дзял/ць: шыхтавяць: у друкарнях раздзяляць набор: ламаць. ВЕРСТАК м. стол, лава асобнага устройства да ручнога рукомесла: поставень, постаў, паставец. Сталярны, млынарскі, слёсарскі п о с т а ў пастав е нь. ВЕРТЕЛ м. жалезны прут да пячэнья мяса; раж ен, веж аг. ВЕРТЕП м. пячзра, падземны прытулак, недаступны яр: ямяга, пячэра, ламарня. Гэта ям яг а разбойніцкая, а ня крама. Па пнеўях, карэнънях ды ям яг ах ўсю ноч вазіў, У ла м а р н і жывуць, як злыдни ВЕРТИКАЛ м. лац. дуга круга, простападнага да горызонту: простапдд. ВЕРТОГРАД м. црк. вінагряднік, сад. ВЕРТЪТЬ што, прывадзіць у кругаваротны рух: вярцуць, вярчены, вярцумы,вярцужны, вярценяць; круц/ць. Завертка, прыбор чымзакручваюць шрубы. Верткі, вяртлявы, вывёртлівы, спрытны. ВЕРТУГ, канец восі ўстаўлены у гняздо: пятн/к. ВЕРТУШКА ж. пяровертка на восі да запіраньня: круцулка