Вент— Веретено ВЕНТИЛЯТОР м. лац. рожнай формы ирыбор да ачысткі, асьвяжэнья паветра: душн/к. ВЕПР м. агульн. слав.., вепр, вяпрук; сьвінны самец: кабан, кнур, кнораз. ВЕРБЛЮД м., ючная (тройная) скацежынл: вярбюд, драмадэр, ВЕРБОВАТЬ каго. ням. намаўляць, набіраць самахотнікаў у войска: набіраць, каптавоць. ВЕРГАТЬ, ВЕРГНУТЬ шгпо каго, кідаць, зваліваць: рыняць. У ры ну л i мяче ў б яду. С ызр ын у л і камень з гары. Р ы ч у у с я бегчы барачіць, ВЕРЕВКА ж, агульн. славянская назова зьвітай у некалькі стволак тоўстай ніткі (ад аборыны ў гусінае пяро да гужа), кождая стволка каторай скручаецца сьпярша асобна з павясма на крук: вяроўка. Рожнавіднасьці па таўшчыне: шнурок, вярчопка, абора, пастромак, лейчынл, вяруга, вяроўку, снасьць, ВЕРЕД м. стрыжнявы нарыў: скула, вурад.Падв я р э д з і ц ц а, падарвацца. П р ы в ярэ дл i в ы, клпрысны, вычварны. ВЕРЕЗЖАТЬ, выдаваць бразгучы рэзкі i npaдоўжны голас: верашчэць, зьвіржджоць,сквірчзць, сквіл/ць. Цэлы дзень в е р а ш ч ы ць ca злосьці. Скваркі на скварадзе с ь в і р ш ч а ц ь, с к в і р а ц ь, в е р а ш ч а ц ь. Верашчака, названьне стравы злюбленай беларусамі: на сквараду кладуць пакрояныя скваркі, каўбасу, шынку, сквараць i гарачай, сквірчачай падаюць на стол; ужываецца як макалка да бліноў. Верасклівец, крыкун. Разверашчяцца, разкрычацца. ВЕРЕНИЦА ж. разпалажэньне чаго чародам, ў адзін парадак, кішкой: плойма. Пералёгныя гітахі лятуць плоймамі або ключом. ВЕРЕСК м. расьц. Erica Galtana vulgaria, вурас. Верасень, названьне дзявягага месяца ў годзе. ВЕРЕТЕНО cp. агульн. слав, верацяно, дрэўляная тачоная палачка да прадзіва. Знай баба свае крывое верацяно.. На шыльца, на мыльца, на