Тригон —Тру я 712 ТРИГОНОМЕТР1Я ж. грэцк. матэматыка трыкутнікаў; трыганамзтрыя. ТРИКИР1Й грэцк. трысьвечнік. ТРИКО ср. тканіна, надобная да робленых пруткам! матэры#; рубковец (ад»рубіць", „рубкаваць", рабіць пруткамі з нітак тканіну, прыкл. панчохі); трыкот. ТРІУМФ, слава. ТРОАКАР м. фраиц. трыкантовае длкторскае шыла; трыканцік. ТРОГАТЬ што, чапаць, кранаць, рухадь. ТРОГАТЕЛЬНЫЙ, парушаючы, разчулдючы, ткл/вы. ТРОНУТЬ, рушыдь, крануць, чапаць, ткнуць. ТРОН м. царскае крэсла; пасад. ТРОПА ж. сьдгжка, сьцяга. ТРОПИК м. грэцк. выабряжлная акружнасьць абапал экватара (роўнадзенніка). ТРОСТЬ, стусш а, стус/ннік, сітаваты ў сярэдзіне; чарот, чаротнік, каленісты, расьце дудкай ў сярэдзіне. ТРОСТКА, палка, посах, пасашок; ля ска. Дайце мне лясачку, папіраціся, Пайду к дзевачкам залецаціся. ТРОТУАР м. франц. ходнік. ТРОФЕЙ м. грэцк. дабытая ў ворага маемасьць; здобыч. ТРОЮРОДНЫЙ, ў трзцім калпіе. ТРУБА дымавая, комін. ТРУБКА да курэнъня, л/олька. ТРУБОЧИСТ м. камінар. * ТРУБЧАСТЫЙ, трубкавяты. ТРУД м. праца, працавадь, прадав/к— в/ца, працоўны, прадав/тасьць, працав.ты. ТРУДНЫЙ, трудны, дяжкі. ТРУНИТЬ, галузавадь, купкавадь