Тревол— Триб 7РЕВ О Л Н ЕН ІЕ, пару ха, навальнща. ТРЕЗВЫ Й, цьвярозы, цьвярозасьць, ц ьвяр о зіць. Т РЕЗВ О Н И Т Ь, пустазьвягаць. ТРЕКА, дрэўляны вялікі молат да разьбіваньня камоў зямлі; кука. ТРЕЛ Ь ж. музыч. пераліў, дрыждньне, хуткая зьмена двох гукаў; пошчан. Пошчак салаўіны. Т РЕН ГО В А ТЬ вяроўку, павіваць паміж зьвітых стволак; дратавпць, дратоука, дратавдны. ТРЕН ЗЕЛ Ь м. ням. цуглі уздэчкі, абапол храпы, якіх конь няможа закусіць; ск?лзы. ТРЕН ОЖ Н ИК м. зялезная иадстаука, пад якой разкладаюиь агонь; трыножак, трыгдн. ТРЕН КАТЬ чым па чым: брынкаць. Т Р ЕП ЕТ А Т Ь, дрыжэць, трасьціся; трымціць, трымціцца; тропат, тропатлівы, трапатун, тропацца, тропаткі. Т РЕП А ТЬ, калашмлцідь. Т Р ЕСК А Т Ь СЯ, трэскацца, лопацца, лузгацца пукацца. Т Р ЕСК м. трэск, трэскацца, траскучы трашчотка, троскат. Т РЕТ ЕЙ СК ІЙ суд, палюбоўны. Т РЕТ И РО В А ТЬ каго, франц. абхадзщ ца; муштраваць. Т РЕФ О Л Ь расьц. трыл/сьнік. Т РЕФ м. франц. масьць у картах; жалудм, ж алудовы ябо жалудны— ная. ТРЕФ м. жыдоўск., не кашэрны (ня чысты); пагяны. ТРЕХАВ Ы Й, скудлдчаны. Т РЕЩ И Н А ж. разскгп, разскяпіна; шчалуга; нзшчалка; розлузка; разпсжвіна— віца. Т РЕЩ О ТК А, трашчолка, тыршкля. ТРИ БУН А ж. лац. падвышэньне для прамоўцы; моўніца
Дадатковыя словы
ск<?лзы, трылісьнік
2 👁