Стол— Суеб 684 СТО Л О Ч Ь што, стаўчы. СТАЛ П Л И ВАТЬ каго, зганяць, сцясьняць таўпой; стаўпляць— ляцца. С Т А М ЕСК А ж. нямец. Stemmeisen; далато. СТАН Ц ІЯ ж. лац. франц. мейсца астаноўкі падарожных; станція. СТ А РА Т Ь СЯ, старацца, старэньне, старинна. СТАРАТЕЛ ЬН Ы Й, старинны— ная„ СТАРИ К м. старац, старчы, старэчы. СТАРИ Н А ж. старасьвгччына— сьвггны. СТ АРИ Ц А ж: старка. С Т А Р Ь Е, старб/зна, старца. СТАРО ВЩ И К, сіарав?тнік, старзтнік. СТАРИННЫ Й, старавітны, старэтны. СТАРШ И Н А, старшыня, старншнства. СТАСКИ ВАТЬ што, сьцягаць, сьцягнуць— ганьне. СТ А Т СК ІЙ м» нямецк. не вайсковы; цыв/льны. СТ А Т У Я м. лещ. сгод, стодзік, стодзіва. СТАЧ КА ж. ад „так", „патакаць"; стачка. СТ АЩ И Т Ь што сьцягнуць. СТАЯ ж. стада, чарада, плойма. Стада ваўкоў пабегла. Адкулъ не вазьміся цэлая чарада ваўкоў (Сержп). Плойма варон, груганоў узьнялася. У восень каўкі аднэй плоймаю з варонамі лётаюць. Ж ураўлі п л а й м у ю ц ц а ўжо ў вырай ляцець. СТВОЛ м. галамінь, галомісты. „Таламень", голае мейсца пня, ад каранёў да гальля, гаворыцца аб дрэвах. СТВО РЯТЬ што, счыняць— няцца, ечь/н. СТЕАРИН м. грэцк. лабвы воск; стыарына. С Т ЕБ А ТЬ каго, сьцябаць, сьц£бнуць, сьцебануць
Дадатковыя словы
ечьін, с^еб, старбізна, цывільны
3 👁