Стол— Суеб 684 СТОЛОЧЬ што, стаўчы. СТАЛПЛИВАТЬ каго, зганяць, сцясьняць таўпой; стаўпляць— ляцца. СТАМЕСКА ж. нямец. Stemmeisen; далато. СТАНЦІЯ ж. лац. франц. мейсца астаноўкі падарожных; станція. СТАРАТЬСЯ, старацца, старэньне, старинна. СТАРАТЕЛЬНЫЙ, старинны— ная„ СТАРИК м. старац, старчы, старэчы. СТАРИНА ж. старасьвгччына— сьвггны. СТАРИЦА ж: старка. СТАРЬЕ, старб/зна, старца. СТАРОВЩИК, сіарав?тнік, старзтнік. СТАРИННЫЙ, старавітны, старэтны. СТАРШИНА, старшыня, старншнства. СТАСКИВАТЬ што, сьцягаць, сьцягнуць— ганьне. СТАТСКІЙ м» нямецк. не вайсковы; цыв/льны. СТАТУЯ м. лещ. сгод, стодзік, стодзіва. СТАЧКА ж. ад „так", „патакаць"; стачка. СТАЩИТЬ што сьцягнуць. СТАЯ ж. стада, чарада, плойма. Стада ваўкоў пабегла. Адкулъ не вазьміся цэлая чарада ваўкоў (Сержп). Плойма варон, груганоў узьнялася. У восень каўкі аднэй плоймаю з варонамі лётаюць. Ж ураўлі п л а й м у ю ц ц а ўжо ў вырай ляцець. СТВОЛ м. галамінь, галомісты. „Таламень", голае мейсца пня, ад каранёў да гальля, гаворыцца аб дрэвах. СТВОРЯТЬ што, счыняць— няцца, ечь/н. СТЕАРИН м. грэцк. лабвы воск; стыарына. СТЕБАТЬ каго, сьцябаць, сьц£бнуць, сьцебануць