Снаряж—Сниз СНАРЯЖАТЬ што, каго; прыспасабл.яць— ляцца, прыспасобленьне, прыспасобка, прыспасобны, прыспасобнік—ніца, прыспасоблівы; прыладждць—дзіцца, прылдджаньне. Прыспасобіў„ прыладзіў уж о саху, калёсы навясну.Прыспасобіць каго V дарогу. Умелі ўзгадаваць, умейце i да жыцьця прыспасобіць. СНАРЯДИТЬ каго чым; узасобіць. Узасобіць войска абозамі, ежай i адзежай. СНАРЯД, рэч як прылада ў рэмясьле, промысьле, умецтве: прыляда. Сьлясарскія, стругарскія прылады. Без прылады—як бяз рук. СНАСИЛОВАТЬ каго, прыняволіць, прысілкаваць. СНАСТЬ ж. начьжьня. У краўца начы\ьня; (чым ён.чыніць*, ад ,чыни работа, дзейнасьць): іголка* нітка, напалак, пегель; у лаўца начыньня: запасткі* стрэльба; у стругара (сталяра): стругі, далоты, пілы, i г. д. СНАЧАЛА прысл. спачдтку, знова. Спачатку паду май, а пасьля скажи. Пачынай знова. СНАЩАТЬСЯ, снддзіцца, асндда, рас.: „оснастка*. СНЕВОЛИТЬ каго, зьняволіць, зьняволеньне, зьняволя. Бяда зьняволіла ў жэбры ісьці. Бацькаўская зьняволя прымусіла жаніцца. СНЕСТИ што, зьнясьц/, знасщь; зносьць, цярплівасьць. Ужо зносьці няма цярьпець далей. СНЕТОК м. рыбка Osmerus eperlanus; сшнка. СНИГИРЬ, птушка Loxia pyrrhula, гіль. Плщь прыслужываць каму паводле ўмовы гульні; г/ль, навічок, практыкант, новы ў навуцы, ў вучэньні; гілу'к, насок у начыньні, прыкладам у чайніку; ariляцца, марудзіць, гультаіць, унікаць шчырай работы; блазнаваць. СНИЗАТЬ пацеркі на шнурок, зьніздць. СНИЗУ прысл. зьн/зу. Зьнізу мокра, зьверху золка. Зьнізу белы, зьверху чорны