Сноп— Св Ьт i / СВОРАЧИВАТЬ, зварячы ваць— ца, зьвярнуць, зварот, зваротлівы. СВОРКОВАТЬСЯ з кім, зорукавяцца. СВОРОВАТЬ што, укрдсьці, украсьць; укрядкам, nixa з.рабіць шго, крадучыся, хаваючыси. СВОРЫХАТЬ што, зварухнуць, зкрануць. СВЫКАТЬСЯ з чым. звыкяица, звыкнуцца, звучка, звычай, ёвычня; звычлівы, які легка звыкаециа з чым, з кім. СВЫСОКА прысл. гаворыщуа толькі J* пераносным значэньні; звысока. Глядзіць звысока, на наго. f аворыць звысока, дабранымі, вычурнымі сказаму. СВЫШЕ прысл. звыш, зняузвышы, зьвярх, згаіш. Гэта зыіерх сіл ма.іх. Звыш гэтаіі цаны не Оаюць. Прасьвяда зыходзіць знаўзвышы. з неба Ад Бога. Запона царкоўная разадралася згары да нізу. СВЫЧНЫЙ, звучны, яісі прывык, прызвычаіўся. СВЪВАТЬ што з наго; зьвявдць~вя цца, зьвуўкі. СВЪДАТЬ што, дазіш ць, дазняньне, дазндцца. СВЕДЕНЬЕ ср. дознатка— наткі; зьвестка, ведамка. СВЪДУЩШ чалавек, які ведае справу, работу, навуку; зняйлівы; сьвудамы. СВЪЖ1Й аг, слав, сьвежы, сьвсж асьць, сьвеж ы н й, сьвяжынка; сьвежан/на, мяса сьвежа забітай жывёлы; сьвеж авдць, забіваць, рэзаць на мяса жывёлу; сь вяжу ха, маладзіца. СВЪНЧАТЬ каго з кім. зьиянчлць— чацца. СВЕРЯТЬ што з чым; спраудж яць, спраудка, спрдудчык— чыца. СВЪСИТЬ што, звяж ы ць, адважыць. СВЪСТИТЬСЯ з кім, знясьц/ся, зьн/охацца. СВЪТ м. сьвятло, сьветласьць. Цемра сьвятла ня любіць. Ианяу жылълё са сьвятлом i цяплом. Сьвятло веры, праўды. Адыдзі ад сьвятла